[et_pb_section admin_label=”section”][et_pb_row admin_label=”row”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Tekst” background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”]
Silverstone. Op 13 mei 1950, een mooie, warme en zonnige dag wordt hier de start gegeven van de 3de Britse Grand Prix. Er zijn 21 deelnemers, 14 halen de finish. De Alfa Romeo van Giuseppe Farina gaat als eerste over de streep. De eerste Grand Prix van het officiële wereldkampioenschap Formule 1 is afgelopen. Farina is de eerste winnaar en de eerste leider in het wereldkampioenschap. Het tijdperk van het moderne Grand Prix racing is begonnen.
De beginjaren van het wereldkampioenschap zijn jaren van Italiaanse dominantie, voor het aanbreken van de gloriejaren van de “Engelse garagisten” met Cooper, Brabham en Lotus. De zegelijst van Silverstone lijkt op de “who is who?” van de Formule 1: de Engelse grootheden zijn Collins, Clark, Graham Hill, Surtees, Stewart, Moss. Het Britse publiek, dat zich opwerpt als een kennerspubliek, ziet met evenveel ontzag andere grote kampioenen racen op Silverstone: Fangio, Phil Hill,Dan Gurney, Brabham, Denny Hulme …
Silverstone staat meestal garant voor één van de boeiendste races van het jaar. Buiten de primeur der primeurs (de eerste race in 1950 van het moderne WK F1) had Silverstone nog een andere grote primeur race. Tijdens de GP van 1977 treed de Franse F2 rijder Jabouille aan met een officiële bolide van de Regie Renault. In het motorcompartiment zit een ongewone constructie : een 1500cc turbogeladen motor. Een nieuw tijdperk, dat zal duren tot 1988, zal aanbreken: het turbo tijdperk. De verschijning van Renault is hiervan de voorbode. Jabouille zal die race echter eindigen op een typische manier: met een kapotte turbolader! Dezelfde GP ziet het debuut bij McLaren van een kleine, onbekende Canadees. In grootse stijl levert Gilles Villeneuve zijn visitekaartje af en eindigt 9de in zijn eerste GP. Een andere legende is geboren. Zijn test bij McLaren is voorbij maar nog voor het seizoen eindigt zal de Commendatore, Ferrari zelve, zich hem herinneren en tekent de latere “prins van de vernieling” een contract bij de Italianen Van grote drama’s is Silverstone altijd gespaard gebleven. Van actieve rijders betaalde enkel de populaire Bob Anderson een testrit in zijn Brabham in 1967 met zijn leven. Maar Silverstone is als razendsnel circuit niet te onderschatten. De lijst met doden die gevallen zijn in clubraces, lagere formules en historic racing is (te) lang. Voordat veiligheid primeerde en voordat ook Silverstone bezaaid werd met chicanes en bochten waren een aantal plaatsen zeer berucht. Stewart heeft het over de klassieke “Woodcote high speed spin”. Een schoolvoorbeeldje krijgen we daarvan als Jody Scheckter in 1973 wegglijdt op de gladde stenen aan Woodcote. Het is de 3de ronde van de Britse Grand Prix. Hij gaat slingerend het rechte stuk op maar kan zich niet meer redden voor Copse en gaat daar uiteindelijk dwars. Stukken en onderdelen van bolides vliegen alle kanten uit. Scheckter wordt geramd door zowat het hele veld. Het is één van de beroemdste massacrashes uit de F1 geschiedenis. Er vallen gelukkig geen doden of ernstig gewonden, maar als spektakelbeeld kan het tellen!
De Britten kunnen altijd net dat ietsje meer op Silverstone : publiekslieveling James Hunt, John Watson (met een verrassende overwinning voor het vernieuwde McLarenteam in 1981), Tom Pryce (met een verrassende pole in 1975), Tony Brise … De rit van “Our Nige” Mansell naar een 2de plaats achter de ongenaakbare Senna in 1988, in de regen en in een hopeloos underpowerde Williams-Judd
Het epische duel van Mansell met zijn plaaggeest Piquet in 1987. Het zijn de jaren van de krachtige turbo’s. Iedereen die het meemaakte herinnert zich de laatste 10 rondes van die Engelse GP: de jacht op Piquet, de inhaalmaneuvers tegen hemeltergende snelheden over Hanger Straight en Chapel. Het is een voorbode van de dingen die gaan komen. De afwisselende dominantie van de Britse teams (McLaren en Williams) laten het toe dat het thuispubliek in Silverstone kan supporteren voor een pleiade aan Britse rijders die het allemaal zeer goed doen: Nigel Mansell, Damon Hill, Johnny Herbert, David Coulthard… Ze geven het publiek waarvoor ze komen. De verschuiving van het machtscentrum van de F1 naar Italië in de overgang naar het nieuwe millenium, met de overheersing van Benetton en Ferrari brengt de Britse opmars even tot staan. Doch ook nu blijven de races op Silverstone spektakel opbrengen : in 1999 ziet het Britse publiek één van de weinige fouten van de oppermachtige Schumacher, wanneer hij met angstwekkende snelheid in de banden gaat en zijn been breekt. Met de komst van Hamilton kan ook in het tweede decennium van de 21ste eeuw de Union Jack zonder schaamte worden gedragen.
Of dat zo blijft werd deze week plots zeer onzeker. De BRDC (British Racing Drivers Club), al 70 jaar eigenaar van het circuit, kondigde aan de clausule voor het verbreken van het F1 contract in het leven te roepen. “De beslissing werd genomen omdat het voor ons niet meer financieel haalbaar is de Britse Grand Prix te houden onder de huidige contractuele bepalingen”, verklaarde BRDC voorzitter John Grant. We boekten een verlies van 2.8 miljoen pond in 2015 en 4.8 miljoen in 2016. Voor deze editie verwachten we een gelijkaardig verliesbedrag. We zijn op het punt gekomen dat we onze passie voor de sport niet langer onze beslissingen kunnen laten dicteren. Dat zou niet enkel de GP in Silverstone in gevaar brengen maar ook de toekomst van de gehele autosport in Groot-Brittannië.” Het circuit investeerde 50 miljoen pond in de afgelopen 10 jaar. De kalenderrechten, die aan Liberty Media dienen te worden betaald, stegen echter ieder jaar met 5% en zo werd verwacht dat tegen 2026, het laatste jaar dat het contract zou lopen, dit bedrag, mede door de inflatie, tot 25 miljoen pond zou oplopen. De ticketverkoop en hospitality verhuur dekt hoegenaamd de overhead kosten niet meer van het circuit. Indien de clausule wordt uitgevoerd, dan zal er geen Britse Grand Prix meer zijn na 2019. Want, belangrijk, Silverstone is het enige Britse circuit dat een licentie heeft om een F1 Grand Prix te houden. “We hopen nog steeds dat er een oplossing kan worden gevonden, en dat we een financieel gezonde toekomst kunnen vinden voor de Britse Grand Prix op Silverstone”, aldus Grant. Ondertussen kamperen een aantal F1 teams deze week in Londen, om “het contact met het publiek” dichtbij te houden. een gelegenheid voor Stoffel om weer eens in de befaamde McLaren MP4 van Senna te springen.
Maar de tijden zijn veranderd. Lance Stroll is geen Jacques Villeneuve, de huidige turbo’s kan men niet vergelijken met de spectaculaire machines uit de jaren 80, de plaats van de “garagisten” werd ingenomen door megaconcerns. Maar sommige dingen bleven behouden. Voor de toeschouwer is Silverstone echter ook dikwijls regen en modder, overvolle parkings en eindeloze files, en superdure toegangstickets. De hoofdkwartieren van bijna alle belangrijke Formule 1 teams liggen op een steenworp van het circuit en daarom blijft Silverstone nog altijd de wieg van de moderne F1.
(foto: mclaren.com)
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
