[et_pb_section admin_label=”section”][et_pb_row admin_label=”row”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Tekst” background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”]
Er waren voor de keuze van een Russische Grote Prijs zeker andere alternatieven. Zoals de Moscow Raceway (ondertussen gekend via de World Series, de WTCC en de DTM), of minder bekende locaties. Zoals de Smolensk Ring (een grote Russische stad met 330.000 inwoners). Het geeft al een beetje aan hoe weinig we weten van Rusland. Of waarom niet… De Grote Prijs van St-Petersburg? Als intermezzo geven we u een relaas van een mooie lentedag in juni 2004…
De Nevska ring is uiteraard het enige circuit dat in de buurt van het Russische St-Petersburg ligt, en daar wordt al helemaal geen Grand Prix verreden, eerder een soort van ovaal-speedway. Maar de tweede stad van één van de grootste landen ter wereld heeft zo zijn eigen vrijetijdsbesteding. Iemand beweerde dat de Russen graag spelen, en ook graag met speelgoed uitpakken. En zoals steeds kennen ze, eens aan zet, weinig of geen grenzen! Als ze drinken is dat tot ze neervallen, als ze oorlog voeren is dat absoluut en onvoorwaardelijk, en nu… nu hebben ze geld en het westerse kapitalisme als speelgoed gekregen. De excessen zijn er dan ook naar… Iedere avond kan men zich op de 5 kilometer lange Nevski Prospekt, de flaneerboulevard bij uitstek van het mondaine St-Petersburg, vergapen aan de eigen “Grand Prix van St-Petersburg”. Circuit: Nevski Prospekt. Wagentypes: alles, als het maar pronkerig is en opvalt. Een beetje zoals de overweldigende paleizen die de diverse tsaren, tsarina’s, prinsessen, koopmannen er hebben neergepoot in de loop van de afgelopen driehonderd jaar.
Onder de 70 jaar durende communistische overheersing werd het accent gelegd op teamsporten, die konden uitgeoefend worden door iedereen. Autosport hoorde daar niet bij. Maar ondertussen zijn we de 21ste eeuw. De tijden van de dikke oude baboeschka’s zijn reeds lang voorbij. Er zijn dan misschien geen pitspoezen op het circuit Nevski Prospekt, maar er wordt druk geparadeerd door gebruinde, langbenige blondines. Dat lijkt de typische morfologie te zijn geworden van de Russische vrouwen van tegenwoordig. St Petersburg blijft een stad van contrasten op alle vlakken. De zwoele, drukkende warmte wordt minuten later weggespoeld door een plensbui, waarna het weer guur en koud wordt om tegen de avond opnieuw te evolueren naar terrasjesweer. Langs het Moskoustation verkopen oude moedertjes vruchten en bloemen om het pensioen aan te vullen terwijl de gehaaste businessrus(sin) voorbij stapt getooid in Dolce&Gabbana, Gucci en Moschino. Afgezien daarvan verschilt een Russische grootstad niet zoveel van het leven in België. De Russen (net als iedere zichzelf respecterende Vlaamse middenstander) klagen graag over “de toestand”. De echte nostalgici kijken met weemoed naar de tijd dat alles zeer goedkoop was (maar vergeten dat het aanbod nihil was!). Maar de welvaart van de modale Rus in St-Petersburg lijkt niet zover weg te liggen van de Westerse normen. Bedelaars, schooiers, misdaad, diefstal en bedrog… Het is een kwaal die elke miljoenenstad teistert. En eerlijk gezegd boezemen de meeste buurten in het centrum minder angst in dan een doorsnee Vlaamse stationsbuurt…
Maar de modale Belg weet weinig tot niets af van Rusland, laat staan van de diverse regio’s in het gigantische land. Van het noorden trekken we naar het zuiden. De Sochi Autodrom. In het Cyrillisch wordt het weergegeven als Сочи, waar de ‘ч’ uitgesproken wordt als ’tsj’. De rest is redelijk rechtlijnig want de c is in het Russisch ‘s’, de ‘o’ is een ‘o’ (tenminste als die beklemtoond is) en de ‘и’ is het Cyrilische teken voor ‘i’. En de “str” blijft “kl” zegt een oud Urbanus grapje. Het andere schrift, de moeilijke taal, de andere mentaliteit… Het geeft aan hoe lastig het voor buitenlanders is om de Russen te doorgronden. Sochi is dan ook maar een gekende naam omdat het de locatie bij uitstek geworden is van de Grote Prijs van Rusland. Het broeierige zuidelijke deel van Rusland, de landengte van de Kaukasus, ingestopt onder de Oekraiene, tussen de Zwarte Zee en de Kaspische zee is voor Poetin de etalage bij uitstek voor Russische prestigeprojecten. Misschien is het de ligging op een kruispunt van conflictwegen, een 500-tal kilometer van de Krim en de Oekraiene, en van het explosieve Georgie en over het water naar Turkije…of het klimaat, want de Kaukasus is quasi subtropisch en strookt dus helemaal niet met het beeld dat wij hebben van Rusland. Feit is dat het 5.8 km lange circuit (kostprijs 195 miljoen dollar en uiteraard besteld bij de FIA goeroe Herman Tilke) loopt langs het Olympische park dat de Winterspelen in 2014 te gast had… Een ander prestige projectje…
Voor de F1 is het een exotische verplaatsing, met de nodige sores in verband met douanerechten en inreisvisa. Misschien ligt er een voordeel te rapen voor Stoffel Vandoorne, die deze piste ook kent van zijn GP2 dagen. Hij veroverde er in 2015 de GP2 titel. En hij mag gesterkt gaan door een quasi vlekkeloos verlopen testdag in Bahrein, na de vorige Grand Prix. Wordt Sochi de kentering? Tenslotte kwamen alle wijzen toch ook uit het Oosten?
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
