Namenaar Benjamin Lessennes reed afgelopen weekend zo goed als een thuiswedstrijd in Mettet. Tijdens de voorlaatste manche van de TCR Benelux bleek de rijder van de Honda Civic TCR van Boutsen Ginion Racing duidelijk de snelste, maar bij de start van de Qualifying Long Race werd hij in de steek gelaten door de mechaniek. Door aan het eind van de dag de twee laatste sprintraces te winnen reed de rijder in de kleuren van Coyote zich echter wel in de kijker te rijden… en zijn voorsprong in het kampioenschap te versterken!
Een roetsjbaan van emoties. Zo kan het weekend van Benjamin Lessennes op het Circuit Jules Tacheny te Mettet best worden omschreven. Tijdens de kwalificaties voor de vijfde en voorlaatste manche van de TCR Benelux toonde de 18-jarige rijder van de Honda Civic TCR van Boutsen Ginion Racing zich samen met teammaat Stéphane Lémeret duidelijk het snelste duo tijdens de kwalificaties. Het leverde hen de pole positie voor de Qualifying Long Race op!
Maar net toen ze de wagen op de startgrid wilden rijden kwam de hemel neer op Benjamin en Stéphane. “Ik had snel door dat er iets mis was met de transmissie”, legt de ex-karter uit. “Ik kon zelfs niet starten voor de opwarmronde. Het was al afgelopen nog voor het begonnen was.”
Niet alleen konden de rijders van de Honda #2 in de kleuren van Coyote geen punten scoren in de Qualifying Long Race, ze moesten bij de eerste en derde sprintrace nu ook als achtste vertrekken. Bij het begin van de namiddag veroverde Stéphane eerst de vijfde en daarna de derde plek. Zo kon de schade in de titelstrijd nog enigszins worden beperkt.
Enkele uren later werd Benjamin Lessennes de grote held van Sprint 3. “Ik had een degelijke start en in de eerste bocht lag ik al zesde”, vertelt de Namenaar. “Ik had onmiddellijk alle vertrouwen in mijn Honda Civic en ik voelde dat ik van bij de start in het goede ritme zat. Het bewijs dat alle werk dat we met het team op dat vlak hebben geleverd nu zijn vruchten afwerpt… Mijn tegenstanders verdedigden uiteraard heel fel hun positie, door telkens de verdedigende lijn aan de binnenkant van de bocht te beschermen… dus ben ik ze maar aan de buitenkant gepasseerd!”
Onder een luid applaus van het enthousiaste publiek stormde Benjamin zo naar de tweede plaats, in het spoor van de leidende Peugeot. Zonder aarzelen zette hij van ver de aanval in, om zo de leiding in handen te nemen en naar een vooraf schier onmogelijk geachte overwinning te rijden. “Ik moest van op de achtste plek vertrekken en had voor de start met beide handen getekend voor een podiumplaats”, stelde hij. “De zege, dat is al helemaal onverhoopt.”
Voor de vierde en laatste sprintrace van 20 minuten mocht Benjamin na zijn zege in Sprint 3 van op de pole positie vertrekken. “Ik had een perfecte start en wist al snel wat uit te lopen. Aan het eind van de race hadden mijn banden echter hun beste tijd gehad, en ik merkte dat de Peugeot van Aurélien Comte steeds dichterbij kwam… Hij waagde nog een aanval in de laatste bocht en we kwamen zij aan zij het laatste rechte stuk op. Er kwam een finishfoto aan te pas, maar ik wist toch voor een tweede keer te winnen, met een verschil van 30 of 40 centimeter… Wat een finale!”
Tegen alle verwachtingen in kon er na het voorlaatste weekend van het seizoen dan toch een positieve balans worden opgesteld. “Bij de start van het weekend had ik er alle vertrouwen in, maar die mechanische pech bracht alles aan het wankelen. Die twee overwinningen blijken echter heel belangrijk, want zo ik mijn voorsprong in het kampioenschap uitbreiden van 3 naar 14 punten! Het doel is nu meer dan ooit in Assen, op 21 en 22 oktober, de titel te behalen. Ik zal er de lokale held Tom Coronel als teammaat hebben, afspraak in Nederland!
