Tweemaal in de punten na twee bewogen wedstrijden. Ugo de Wilde was goed onderweg in de kwalificaties maar kende niet het verhoopte succes onder de brandende zon van Imola. Maar de snelheid is er en het team van Arden Motorsport toonde opnieuw zijn competitiviteit. En dat belooft voor het vervolg van het kampioenschap…
(persbericht/foto: archief/©V.Deleersnijder)
De jonge Brusselaar was zesde op het einde van de eerste kwalificatiesessie op zaterdag, op drie tienden van de pole, en toonde zich teleurgesteld: “Ik verwijt het mezelf want ik maakte een kleine fout aan de chicane in mijn beste ronde en dat koste me anderhalve tiende, of anders gezegd, een plaats op de tweede startrij”, zegt hij met spijt in het hart. “Een breuk aan de ophanging, nadat ik te fel een boordsteen nam aan de chicane kostte mij donderdag een hele sessie en een set nieuwe banden in de vrije trainingen. Dat zorgde voor een handicap in mijn verdere voorbereidingen.”
In de eerste race, waar onze landgenoot zesde lag bij de eerste remzone, werd hij tweemaal opzij geduwd: “In de eerste bocht tikte Paul Aron mij aan waardoor ik de bolide van Grégoire Saucy raakte”, verduidelijkt hij. “Ik kon de wagen in extremis nog op de baan houden, maar het kostte me wel twee plaatsen.” Op dit circuit is het bijna onmogelijk om in te halen en hij hield dan ook de achtste positie tot aan de finish. “En toch had ik twee plaatsen hoger kunnen eindigen want nadat Aron uit de wedstrijd verdween, zette ik mij naast Colapinto. Maar de Argentijn maakte zich breed en dwong me op het gras. Ik moest het gas lossen om een ongeval te voorkomen en op dat moment ging Lorenzo Colombo mij voorbij…”
De volgende dag klasseerde Ugo zich als 7de in de sessie die de startgrid van de tweede race bepaalt. “Dat scheelde echt wel weinig. De verschillen zijn zeer klein. Op vijf kilometer moest ik met moeite anderhalve tiende toegeven op David Vidales, die vanop de eerste rij zou vertrekken. Mijn teamgenoot Alex Quinn was een tiende van een seconde sneller dan mij en mocht van de vierde plaats vertrekken. Dankzij een goede start eindigde hij op het podium. Ik bevond mij weeral achter Colapinto. Ik probeerde langs de buitenkant van de eerste bocht hem voorbij te gaan in de tweede ronde. Ik zat al voor hem, maar hij liet me geen plaats en ik moest de bocht afsnijden door de zandbak. Ik had het geluk dat ik verder kon zonder schade en dat ik maar één plaats verloor.”
“Eén tiende maakt een heel verschil”
Het was dus opnieuw op de achtste plaats en in het kielzog van de rijder die tweede staat in het kampioenschap dat Ugo de Wilde de finishvlag passeerde. Hij kon meteen de eerste lessen van het weekend trekken, een weekend waarin hij toonde op het niveau van de besten mee te kunnen. En het scheelde echt niet veel of zijn teleurstelling had evengoed een geweldige vreugde of een exploot kunnen worden.
“Het niveau van de Eurocup Formula Renault is dit jaar zeer hoog. Het succes zal des te zoeter smaken. Ik ben duidelijk mee met het pak. Een tiende in de kwalificaties was genoeg geweest om een enorm verschil te maken. Het is net als in het wereldkampioenschap karting. Dikwijls staan er vier of vijf rijders maar een tiende of anderhalve tiende van een seconde van elkaar. Ik moet nog harder werken om eerste te staan, en niet aan de staart van de kopgroep achter de leiders. Ik moet mijn rijstijl nog wat fijn stellen, maar ook harder werken aan de afstellingen met nieuwe banden. Elk detail heeft zijn belang. Nu zijn er enkele weken rust en dan concentreer ik me op de voorbereidingen voor de Nürburgring waar Arden Motorsport vorig seizoen een wagen op de eerste rij zette in elk van de beide manches. Ik kan niet wachten om eindelijk aan te komen op circuits waar mijn team de goede afstellingen heeft en waar ze vorig seizoen competitief waren. Ik tel nu al redelijk veel achterstand in het kampioenschap, maar alles is nog niet verloren. Het volstaat een goed weekend te hebben met twee mooie resultaten om me weer op koers te helpen. Ik geloof daar nog in want alle elementen zijn aanwezig. Wat me nog rest is ze allemaal in de goede volgorde te zetten en nog op de pedalen te gaan staan om dat ene tiende te vinden dat in de kwalificatie het hele verschil kan maken…”
Tot dan is er voor Ugo de gelegenheid om te ontspannen en zich wat te amuseren, met nog steeds de helm op het hoofd want volgend weekend al neemt hij deel aan de eerste wedstrijd van de Franse VW Fun Cup op het Bugatti circuit in Le Mans. Hij is er op uitnodiging van de Fransman Eric Steinlin en met een duwtje in de rug van de sympathieke Jean-Luc Dubois. Hij zit er achter het stuur van de #282 die wordt ingezet door het team M3M. “Het worden een leuke ontmoetingen en iets positiefs om eens uit het isolement te komen”, verheugt Ugo zich. Dankzij zijn overwinningen in de virtuele European Fun Cup staat hij zondag aan de start van de 8 Uren van Le Mans, deze keer in het echt, en met de ambitie om vooral plezier te maken.
