Soms zijn er de grote verhalen, zoals de winst van Porsche en de legendarische 911 tijdens de voorbije, 46ste editie van de 24 Uur van de Nürburgring, maar autosport is veel meer dan die grote verhalen. Autosport is ook het verhaal van de vele kleine teams, vaak groepen vrienden, die met evenveel passie hun race tot een goed einde willen brengen. Het Belgische Pitlane AMC deed dat in de Groene Hel en het werd een verhaal van vallen en opstaan.
Twee Toyota GT86 van het team staan op de startgrid van de race en voor het startnummer #116 loopt het eigenlijk meteen fout. Jacques Castelein raakt al in de eerste ronde van de baan en de Japanse GT is ernstig beschadigd. Het lijkt een opgave te worden, maar uiteindelijk zal de auto – na een lange interventie – toch nog kunnen vertrekken. Even nadien gaat het echter weer fout en Kurt Dujardyn moet de auto definitief aan de kant zetten. De West-Vlaamse allrounder houdt er zelfs een lichte voetblessure aan over.
De #117 van Jacques Derenne, Harald Rettich, Brody en teammanager Oliver Muytjens doet ondertussen zijn ding en ’s nachts ligt de wagen knap derde in de klasse SP3, met toch goed 14 wagens aan de start. Vlak voor de onderbreking ’s middags gaat het nog even fout en het team houdt de adem in als de Duitser Rettich van de baan gaat. De Toyota overleeft gelukkig en het team finisht uiteindelijk als vierde in de klasse en als derde Toyota, net achter de officiële GT86 van TMG.
“Het is en blijft de mooiste race van de wereld”, vertelt Olivier Muytjens in de eindfase. “De sfeer die hier heerst is enorm en voor ons is dit een mooi resultaat. Ik had graag mijn vierde zege in de klasse behaald, maar goed, vierde na zo’n race is een overwinning op zich. Onze Toyota is de goedkoopste auto van het veld, met deze wagen rij je de 24 Uur van Zolder voor goed 6000 euro per rijder als je met vijf rijdt, iets meer als je met vier aan de start komt. Bovendien is het een fijne auto om mee te racen, eenvoudig en toch een echte sportwagen.”
Opvallend, in het team hoor je onze drie landstalen door elkaar: Frans, Nederlands en Duits en de sfeer is erg goed, en dat onder leiding van Laurence Hanssen, die we ooit nog zagen bij Marc VDS.
