Nino Vaccarella, geboren op 4 maart 1933, mag met recht en reden een legende worden genoemd. De Italiaan uit Sicilië was van bescheiden komaf, maar werd één van de grootste rijders in het WK voor sportwagens en prototypes toen dat zijn gouden jaren kende doorheen de jaren zestig. Op zijn palmares staan zeges op Le Mans, Sebring en de (oude) Nürburgring en uiteraard… in de Targa Florio.
foto’s: rv/Lothar Spurzem op https://commons.wikimedia.org
De in Sicilië geboren Vaccarella stond bekend als een Targa Florio-specialist, de iconische Italiaanse wedstrijd op Sicilië die over de normale openbare weg verliep. Vaccarella was een onderwijzer in Palermo, met een passie voor autosport. Hij debuteerde in 1956 in heuvelklim en sprintwedstrijden op Sicilië, eerst met een Fiat 1100, daarna met een Lancia Aurelia B20. Zijn eerste deelname aan de Targa Florio kwam er in 1960, met een Maserati “Birdcage”. Vaccarella werd tweede en gedurende goed 15 jaar zou hij altijd een rijder zijn waar men in deze wedstrijd rekening mee diende te houden. Er waren poles en podiumplaatsen en uiteindelijk won hij de beroemde wedstrijd driemaal: in 1965 (met Lorenzo Bandini op een Ferrari 275 P2), in 1971 (met Toine Hezemans op Alfa Romeo 33/3) en in 1975 (met Arturio Merzario op Alfa Romeo 33TT12).
In zijn eigen Sicilië was hij niet minder dan een levende legende, maar Vaccarella had wel een talent voor sportwagens en prototypes. En voor moeilijke races, veelal endurance races. Hij werd opgenomen in het Ferrari fabrieksteam in 1962 en finishte gelijk als tweede bij zijn debuut in de 12 Uur van Sebring. Later volgden nog zeges in de 1000 km van de Nürburgring (1964), de 24 Uur van Le Mans (1964) en dan uiteindelijk toch nog de 12 Uur van Sebring in 1970. Vaccarella was een duizendpoot: toerwagens, GT’s, prototypes, heuvelklim-koersen, ja, zelfs rally was hem niet vreemd. Hij won in alle klassen en met elk soort wagen.
Vacarella werd door Enzo Ferrari ook geselecteerd voor het Formule 1 team van Ferrari in 1962. Het was de enige serie waarin hij geen onverdeeld succes haalde. Hij nam deel aan vijf Grands Prix in het wereldkampioenschap, maar scoorde nooit punten. Een verre negende plaats was zijn beste klassering, al haalde hij wel een derde plaats in de buiten kampioenschap verreden Coppa d’Italia op Vallelunga.
Na de Targa Florio in 1975 besloot Nino Vaccarella de helm aan de haak te hangen. Hij ontfermde zich over zijn school, die gerund werd door de familie Vaccarella, en later ook over de race-activiteiten van zijn zoon Giovanni, tot een ongeval een einde maakte aan diens carrière. Nino Vaccarella stierf op 23 september 2021. Hij werd 88 jaar oud.
