De Lupo 3L, werd gelanceerd met de bedoeling om de zuinigste auto op de markt te worden. Om dat ook met succes te realiseren, onderging hij een stevige dieetkuur. Hier blikken we terug op een veeleer extreem model.
De Volkswagen Lupo, die in 1998 werd gelanceerd, was een bijzonder goed ontworpen compacte stadswagen, want ondanks de bescheiden koetswerkproporties bood hij erg veel interieurruimte en een verrassend comfort. Hij werd voorzien van compacte, maar bijzonder efficiënte motoren zodat dit de ideale basis was om een super zuinige versie van de ontwikkelen. De Lupo 3L (voor 3l per 100 km) werd ontworpen door Dr. Piëch, die destijds aan het hoofd stond van Volkswagen. Het zou de zuinigste en minst vervuilende auto op de markt worden. Om dit te realiseren, kwamen er grondige aanpassingen met het oog op gewichtsbesparing. Er bleven slechts twee airbags vooraan over, de stuurbekrachtiging werd geschrapt, er waren geen elektrische ramen en ook de airconditioning werd afgevoerd. Het stuur en de stoelen werden gemaakt van magnesium, de geluidsdemping verdween en de deuren en ramen waren van aluminium. Het onderstel werd gedeeltelijk vervaardigd uit een lichtere legering en zelfs de beglazing was dunner. Maar dat volstond niet: de 3L werd uitgerust met een nieuwe 1.2 TDI driecilindermotor die ook in de Audi A2 werd gebruikt, goed voor 61 pk, 140 Nm koppel en een CO2-emissie van amper 81 g/km.
Deze motor werd aan een gerobotiseerde Tiptronic-versnellingsbak met 5 versnellingen gelinkt. Die beschikte toen al over een start-stop systeem en dat was 20 jaar geleden een technologisch hoogstandje. Om de aerodynamica te verbeteren had de Lupo 3L een meer gesloten radiatorrooster dan de “gewone” versies. Hij stond bovendien op 14-duimsvelgen die smaller waren dan die van de standaardversie. De totaalaanpak van de auto etaleerde de voorsprong van Volkswagen op vlak van brandstofbesparing. Helaas hadden deze ingrijpende aanpassingen ook een fors prijskaartje, wat deze versie duurder maakte. Die prijs beperkte enigszins het commerciële succes. Nog een klein voorbeeld om aan te tonen hoe ver de Lupo 3L technisch gezien zijn tijd vooruit was: hij voldeed in 1998 reeds aan de Euro 4-norm, hoewel die pas op 1 januari 2006 verplicht zou worden!
Hoewel de keuze voor een dieselmotor in een stadswagentje vandaag eerder tegen de stroom in lijkt te gaan, kan men alleen maar bewondering hebben voor de beslissing om 20 jaar geleden een dergelijke auto te bouwen. Dit model was niet voorbestemd om een bestseller te worden, maar deze technologie kwam de rest van het Volkswagen-gamma zeker ten goede. Er werd toen al gebruik gemaakt van nieuwigheden zoals een vrijloopsysteem, stop-starttechnologie en diverse lichtgewicht legeringen.
(persbericht)
