Home > #Hoofdnieuws > F1: twaalf trieste records in Formule 1

F1: twaalf trieste records in Formule 1

Het zijn allemaal records die je als rijder liever niet achter je naam hebt staan. Meestal worden het aantal titels, overwinningen, poleposities… gepubliceerd als we het over F1-records hebben. Hier vind je enkele records waar geen enkele rijder trots op is. Laten we niet vergeten dat onderstaande rijders wel telkens een van 764 rijders zijn die ooit aan een GP hebben deelgenomen, wat toch al een mooie prestatie is.

Tekst: Olivier De Wilde

Foto ©: Formula 1/ start GP Spa-Francorchamps 1998

Marco Apicella: de kortste carrière in F1: 800 meter

Winnaar van het Japans F3000 kampioenschap, Marco Apicella werd in 1993 opgeroepen door het Jordan team om onze landgenoot Thierry Boutsen te vervangen. Hij kwalificeerde zich als 23ste op het circuit van Monza, maar zijn race kwam al snel ten einde nadat hij crashte in de eerste chicane na amper 800 meter. Van de 155 rijders die slechts één GP hebben gereden, is hij degene met de kortste carrière. (sommige rijders hebben zich nooit gekwalificeerd).

Claudio Langes: 14 keer niet gekwalificeerd

De lijst met rijders die zich zonder succes probeerden te kwalificeren is lang. Bovenaan deze lijst vinden we Claudio Langes die veertien keer heeft geprobeerd zich te kwalificeren voor een GP, maar daar telkens in faalde. De Italiaan wordt gevolgd door Pedro Chaves (13) en Volker Weidler (10). Een beetje verder in de lijst vinden we onze landgenoot Bernard De Dryver die zich tevergeefs twee keer probeerde te kwalificeren voor de GP van België (1977-1978), ook Bernie Ecclestone heeft twee keer geprobeerd.

183 rondjes aan de leiding zonder overwinning

Dit is het trieste record van Chris Amon die in totaal 183 rondjes aan de leiding van een GP heeft gereden zonder een overwinning te behalen. De Nieuw-Zeelander gaat twee Fransen voor, Jean Behra (107) en Jean-Pierre Jarier. In deze lijst vinden we ook enkele Belgen terug, Olivier Gendebien en Willy Mairesse hebben elk drie rondjes aan de leiding gereden van een een F1 GP.

Met 22 opgaves na elkaar doet niemand slechter dan de “Crasheris”

Andrea de Cesaris, ook wel de “Crasheris” genoemd, heeft in zijn carrière maar liefst 148 keer moeten opgeven. Dat is veel als je weet dat hij deelnam aan 208 GP’s, bijna bij drie op vier races kwam de Italiaan niet over de finish. Zijn landgenoot Ricciardo Patrese heeft evenveel opgaven, maar hij heeft meer GP’s gereden, Michele Alboreto komt met 102 opgaven op een derde plek. Wat deze statistiek nog triester maakt, is dat de Cesaris tussen de GP van Oostenrijk in 1986 en de GP van Canada in 1988 geen enkele keer de finish haalde, dus geen enkele finish in het volledige seizoen 1987!

Jarno Trulli: meeste incidenten in de eerste raceronde

De Cesaris mag dan wel de meeste opgaven hebben, maar de meeste incidenten in de eerste raceronde staat niet op zijn naam. De Cesaris moet tevreden zijn met een derde plek in dit klassement en twaalf incidenten in de eerste ronde. Het is een andere Italiaan, Jarno Trulli die met veertien incidenten op nummer één staat, net voor Rubens Barrichello met dertien.

Lucas Badoer: met 51 GP’s de meeste races zonder een punt te scoren

Tien jaar na zijn laatste race voor Minardi mocht de voormalige F3000 kampioen en reserverijder bij Ferrari in 2009 voor twee races terugkeren om Massa te vervangen na zijn verschrikkelijke crash in Hongarije. Lucas Badoer heeft 51 GP’s gereden zonder een punt te scoren, in het klassement gaat hij zijn ploegmaat Nicola Larini voor die 43 GP’s heeft gereden voor hij zijn eerste punt scoorde.

Na 130 GP’s het eerste podium voor Mark Webber, 177 GP’s zonder podium voor Nico Hulkenberg

Voormalig vicewereldkampioen Mark Webber heeft het langst moeten wachten op zijn eerste podium, 130 races had hij nodig. De Australiër staat in het klassement voor Rubens Barrichello (123), Jarno Trulli (119) en wereldkampioen Jenson Button (113). Sommige rijders hebben ondanks hun vele GP’s nooit het podium gehaald. In dit klassement is Nico Hulkenberg de leider, de Duitser heeft 177 GP’s gereden en geen enkel podium behaald. Dat zijn er 49 meer dan zijn landgenoot Adrian Sutil, gevolgd door Pierluigi Martini (118), Philippe Alliot (109) en Pedro Diniz (98).

Meeste penalty’s voor Pastor Maldonado

In 2012 won hij nog de GP van Spanje, maar Pastor Maldonado blijft voor velen de minst gedisciplineerde rijder in F1. Tijdens zijn periode in de Formula Renault 3.5 verwondde hij zelfs een marshal die met de gele vlag zwaaide. De Venezolaan kreeg tien penalty’s in 2014 en een record van drie tijdens de GP van Hongarije in 2015.

De snelste straf is voor Sebastian Vettel

Naast andere records waaronder de jongste wereldkampioen ooit in F1, heeft Sebastian Vettel ook het record voor de snelste straf in F1. In 2006, tijdens zijn allereerste optreden in een oefensessie, werd de toen jonge Duitser beboet voor te snel te rijden in de pitstraat. Na amper zes seconden in zijn F1-carrière kreeg de viervoudige wereldkampioen een straf.

Hans Heyer, negen ‘spookrondjes’ gereden

Drievoudig winnaar van de 24 uur van Spa, Hans Heyer probeerde zich te kwalificeren voor de GP van Duitsland in 1977. Hij had na de kwalificaties de 25ste tijd en was daarmee eerste reserve omdat er maar 24 rijders aan de race konden deelnemen. De rijders vertrokken voor hun opwarm rondje en omdat er geen incident was in deze ronde, moest Heyer logischerwijs terugkeren naar zijn pitbox, maar daar nam de Duitser geen genoegen mee. Hij maakte gebruik van de verwarring bij de raceleider om toch te vertrekken vanuit de pitsstraat zonder het mocht. Na negen rondjes had hij mechanische pech en moest hij opgeven, hij ging uiteraard ook gediskwalificeerd worden.

Otto Stuppacher: 27 seconden trager dan de polepositie

Zeker niet te verwarren met Schumacher! Otto Stuppacher was een Oostenrijkse “gentleman driver” die zich drie keer probeerde te kwalificeren voor een GP, voor het OASC Racing Team. Zijn eerste poging was op het circuit van Monza, maar hij kon zich niet bij de beste rijders kwalificeren. Nog voor de race begon had de raceleiding drie rijders voor hem gediskwalificeerd en mocht hij toch deelnemen aan de race. Een beetje te laat, de Oostenrijker was al op weg naar huis. Enkele weken later probeerde Struppacher het nog een keer op het Watkins Glen circuit. In de kwalificaties eindigde hij 27 seconden na poleman James Hunt, dat is nog steeds de grootste kloof tussen een polepositie en de laatste plek.

3260 dagen tussen twee poleposities voor Kimi Räikkönen

Er zijn twee manier waarop je naar dit record kan kijken en laten we stellen dat Kimi, 40 jaar en ouderdomsdeken in de F1 dit nu bekijkt als iets positiefs. Er zitten 3262 dagen tussen zijn polepositie in de GP van Frankrijk van 2008 en zijn polepositie in Monaco 2017. Hij is nu veruit de oudste op de grid, maar de oudste winnaar zal hij waarschijnlijk niet worden, dat is de Italiaan Luigi Fagioli die op 53 jaar en 22 dagen een GP won.

You may also like
De autosport dit weekend: startlicht voor de eenzitters
In een notendop: F1
F1 Bahrein: Drugovich vervanger voor Stroll
F1 Bahrein: wat leren de testdagen ons?