Home > #Hoofdnieuws > De eindejaarsround-up: Bert Longin

De eindejaarsround-up: Bert Longin

Een vreemde kronkel in zijn hersenen heeft hem bijna de beslissing doen nemen om zijn helm aan de haak te hangen, maar dankzij de wijze raad van een zeer goede vriend en diens vader besloot hij toch verder te doen. Zo nu en dan valt hij ergens wel eens in, houdt hij zich ook nog bezig met het runnen van een team, maar de carrière van zijn zoon, die volgt hij op de voet.

Wat is jouw moment van 2018?

Goh, waar moet ik beginnen want er zijn er heel wat hoor. Eentje dat me zeker is bijgebleven is het Belcar project met ‘Pinkie’ samen met Tom Boonen en Anthony Kumpen. Ook de eerste overwinning nationaal voor Tom in klasse 1 in Spa staat nog in het geheugen gegrift. Drie keer op het podium en derde in klasse 1 was tevens ook een leuk momentje.

Als ik terugblik op de Ford Fiesta Sprint Cup dan zijn mijn eerste en tweede plaats tijdens de eerste race er ook eentje om in te kaderen. Specialist Phil Bastiaans kloppen vond ik nog net iets leuker. Ik stond het afgelopen jaar aan de start van tien races en stond zes keer op het podium. Voor iemand van mijn leeftijd kan dat tellen denk ik. Ook heb ik dit jaar veel voldoening gehaald uit het feit dat ik mijn zoon Stienes alsook Tom Boonen mag coachen.

Wat was het autosportmoment van het jaar?

Ongetwijfeld F1 piloot Kimi Raikkonen die onlangs met een geweldig stuk in zijn voeten op het podium bij de uitreiking van de ‘FIA Awards’. Die kerel is niet te doen.

Wat zijn de plannen voor 2019?

In 2019 ga ik zeker en vast nog wat Belcar rijden en zoals elk jaar zullen ze me wel weer voor een aantal races vragen om ergens in te vallen. Ik ben eigenlijk voornamelijk blij dat ik niet volledig gestopt ben en dat op aanraden van Anthony en Paul Kumpen.

 

You may also like
BRC Haspengouw: stemmen voor de start
GT2 European Series Red Bull Ring: Erhart stunt naar de winst en PK Carsport opnieuw sterk
Belcar NRF Zolder: zondag door de lens van Joachim Cieters
American Festival Zolder: Nascar Euroseries door de lens van Joachim Cieters