Wat oorspronkelijk een werkweekend moest worden, draaide uiteindelijk toch ietsje anders uit …
“Vrijdagavond omstreeks 19.00 uur kreeg ik een telefoontje van Johan Dekens met de vraag of ik mee kon als co in de Rallye Salamandre in diens bloedsnelle Porsche 997 GT3,” start Han De Bock zijn verhaal. “Op zulke vragen moet je niet lang naar het antwoord zoeken. Er werd verlof genomen en na een korte nachtrust waren we vroeg vertrokken, op weg naar de andere kant van het land voor de verkenningen. Al snel bleek dat het parcours niet echt op maat van de Porsche was: smal, hobbelig, blinde toppen, waaiers à volonté, passages door dorpen, maar vooral … spekglad. Vanuit de organisatie wisten we dat deze rally vooral voor dit laatste bekend stond. Glad. En als het regent, dan ja, dan wordt het parcours herschapen in een ijspiste. Daar moesten we op dat moment eens goed mee lachen want het ging immers een mooi zonnig weekend worden,” vervolgt Han zijn verhaal.
Wild kwispelende zwangere Duitser
“Ook zondagmorgen zagen we een straalblauwe hemel. Dus werden de slicks opgelegd en ging het richting wagenpark. Zien we daar nu een beetje donkere wolken? Toch maar nog eens de buienradar checken. Een onweerszone kwam regelrecht op ons af. Bij het uitrijden van het wagenpark voelden we de eerste druppels al … Slik! Op kousenvoeten werd de start aangevat en tijdens de eerste twee proeven hebben we echt alle kanten van het parcours gezien. Wild kwispelend spartelde de 450pk zwangere Duitser zich doorheen de openingsfase van de wedstrijd, dewelke we buiten een sierlijke tête-à-queu toch foutloos wisten af te werken. Een dikke minuut op de toppers ging verloren, een bescheiden 12de en zevende tijd waren ons deel.”
Stevig ritme de kop ingeduwd
“Tijdens de eerste servicebeurt lieten we regenbanden monteren. Geen risico’s nemen. Het parcours droogde echter snel op toen de buien waren verdwenen zodat we enkel op de nog vettige stroken tussen de bomen in het voordeel waren. Proef drie lag de Porsche het beste en hier konden we al eens een vierde tijd noteren. Dit zou onze proef worden! Op proef vier konden we niet bevestigen door een kleine uitstap in het decor, zonder veel erg. Opnieuw service voor de tweede lus. De slicks werden opnieuw gemonteerd. Meteen 1’23” sneller dan bij de eerste doortocht op de langste en moeilijkste proef. Maar ook de concurrentie stond niet stil, twee keer een zesde tijd op de tabellen en dat was al beter dan tijdens de eerste lus, maar hiervoor waren we niet gekomen. We verhoogden het tempo voor ‘onze’ proef en hier konden we meteen een eerste scratch noteren wat we tot onze verbazing nog eens over deden op de meer technische showproef van Leval. Ok, we hadden het goede ritme te pakken. Bij de aanvang van de laatste lus bleek de koppeling nukkig te doen. Dus probeerde Johan deze zoveel als mogelijk te sparen en vielen onze plannen om een opmars in het klassement te realiseren nog in duigen. Op de volgende proef kregen we bovendien nog eens problemen met de sequentiële versnellingsbak en gingen zeker nog eens 20 seconden verloren. Gelukkig kon dit euvel snel opgelost worden door de ervaren servicecrew.”
Eén proef te kort
“Voor de laatste proeven lieten we nog nieuwe slicks monteren en besloten we er nog eens voor goed te gaan zitten in de hoop dat de koppeling het zou uithouden. De hoogste toerentallen werden vermeden en geen brute starts meer. Het tempo ging weer de hoogte in. De waaiers volgden elkaar in een rotvaart op. We wisten nog twee maal een ruime snelste tijd op de tabellen te zetten en zo werkten we op amper twee kp’s maar liefst 43 seconden van onze achterstand weg op Hubert Deferm, die net voor ons geklasseerd stond. De rally was dus eigenlijk één proef te kort want we eindigden op amper 7 seconden van Hubert. P5 in de eindstand was de onze. Met een Porsche zeker niet slecht op dergelijk parcours maar zonder regen zat er meer in. Veel meer… Chapeau aan Johan om dit beest in deze omstandigheden op de baan te houden! Als hij nog eens een interim co nodig heeft, hij weet mij te vinden,” besluit Han De Bock.
