Sinds de allereerste editie van de 25 Hours VW Fun Cup in 1998, toen de race nog werd betwist over 24 uur, alvorens over te schakelen naar het huidige format, heeft hij er nog geen enkele gemist! Voor de 20ste keer staat Manu Nava op de deelnemerslijst van de langste race ter wereld. De 48-jarige inwoner uit Trois-Ponts maakt deel uit van peloton sinds de eerste manche in Chimay, in juli 1997, en is een van de onvermijdelijke figuren uit de paddock van de VW Fun Cup.
Manu, met welke blik kijk je terug op die twintig jaar in de VW Fun Cup?
“Het zijn twintig fantastische jaren. Naast de competitie, valt me vooral het sociale netwerk rondom het kampioenschap op. Ik heb zoveel mensen leren kennen, zelfs echte vrienden, in de paddock… Op de piste of ernaast hebben we onvergetelijke… en dolgekke momenten meegemaakt! Als je weet dat ik twintig jaar op het circuit geleefd heb, in een huis aan de buitenkant van La Source dat ondertussen plaats heeft moeten ruimen, is deze twintigste deelname aan de 25 Hours een privilege.”
Vanwaar die eeuwige trouw aan de VW Fun Cup?
“Eerst en vooral ligt het merk Volkswagen me nauw aan het hart. Vervolgens is er de sfeer onder vrienden. En dan is er het sportieve aspect. In tegenstelling tot andere kampioenschappen, waar diegene met de grootste bankrekening die de beste auto koopt als winnaar uit de bus komt, wordt iedereen hier over dezelfde kam geschoren. Ik ben ervan overtuigd dat het algemene niveau hoger ligt dan in bepaalde andere endurance kampioenschappen. Om vooraan mee te spelen, moet er gestreden worden met het mes tussen de tanden, en dat is nu net zo leuk. Ik denk dat ik nog altijd mijn plaats verdien in de kopgroep, zoals ik getoond heb door de pole positie te realiseren voor de eerste wedstrijd van 2016 in Francorchamps. Natuurlijk beleef ik heel wat plezier aan het stuur… ook al is mijn leitmotiv altijd geweest om de zaken zo serieus mogelijk aan te pakken, maar wel met beide voeten op de grond te blijven.”
Wat zijn je ambities en die van je team Acome voor de twintigste 25 Hours?
“Een zaak staat vast, ik wil het record van vier zeges van mijn vriend Eric Gressens evenaren! Momenteel sta ik op twee zeges en nog drie podiumplaatsen. Met de jonge en snelle Benoît Philips en mijn ervaren teamgenoten Pierre Piron en Stéphane Charlier denk ik dat we met de #278 een viertal vormen dat niet komt figureren. Maar meer dan ooit moeten snelheid, regelmaat en een perfecte strategie gekoppeld worden om zondag om 17.00u te kunnen winnen.”
Jouw mening op de evolutie van de formule?
“Er is veel veranderd sinds 1997. Maar ik denk dat we, zonder eender wie te willen ophemelen, een van de mooiste periodes aan het beleven zijn. Op technisch gebied biedt het werk van WRT met de nieuwe Evo3, die fantastisch is om te besturen, een echte meerwaarde. Qua organisatie moet het werk van het team van Kronos Events onderlijnd worden. De organisatie van de races, maar ook de aandacht voor de media, de persberichten, de foto’s, de vele video’s, de inbreng op sociale media… Het is echt top! Bravo ook aan Kronos Events om een beroep te doen op Eric Gressens in de wedstrijdleiding. Ik ben er zeker van dat zijn ervaring als rijder en teammanager op korte, middellange en lange termijn alleen maar goed kan zijn voor de VW Fun Cup. Het enige punt dat de promotor en de hoofdrolspelers in het achterhoofd moeten blijven houden, is dat de essentie van de VW Fun Cup moet behouden blijven: een kampioenschap voor amateurs waarin professionele rijders worden getolereerd. Als ik zie dat sommige teams enkel kiezen voor (zo goed als) professionele rijders, denk ik dat het kampioenschap misschien iets te veel aan het professionaliseren is…”
Die passie voor de VW Fun Cup zit in de familie…
“Inderdaad, ik heb het geluk dat mijn dochter Estelle – ze wordt binnenkort 20 – even gepassioneerd is als ik en dat ze voortaan de teambaas van Acome zal zijn. Wie weet zit ze op een dag ook aan het stuur… In ieder geval is de VW Fun Cup overduidelijk een familieverhaal!”