De F1 in Baku draaide uit op ietswat van een farce. Kibbelende deelnemers die botsautootje spelen, drie safetycar periodes, incidenten, rommel op de piste, een rode vlag en een herstart. Eerlijk gezegd zijn er kartraces tussen 8-jarigen die een beter niveau halen dan deze wedstrijd in het (overigens mooie) Baku! Maar qua amusementswaarde kon het tellen…
De zege ging uiteindelijk naar Daniel Ricciardo, met de Red Bull de auteur van een intelligente race. Hij bleef uit de problemen, rekende bij de derde herstart af met twee van zijn voorliggers en kon na alle problemen van de protagonisten uiteindelijk de winst binnenhalen. Valtteri Bottas redde voor Mercedes de meubelen, maar de Fin ging niet vrijuit want hij zette zichzelf al een beetje stuntelig buiten spel door in de eerste meters te tikken met zijn Finse landgenoot Raikkonen, waarna hij overgeleverd was aan een lange en harde inhaalrace. En we kunnen alleen maar blij zijn voor Lance Stroll, het 18-jarige piepkuiken dat met de centen van papa’s industrieel imperium bij Williams werd ingehaald. Maar hij hield het hoofd koel, liet zich op de lijn evenwel nog inpakken door Bottas maar desalniettemin een mooie derde plaats voor deze F1 debutant.
Maar voor het overige… Beginnen we met de vreemde strategie van Stoffel Vandoorne. Vertrokken met de zachte banden (de “mediums” zeg maar) en dus in principe goed voor slechts 1 pitstop. En Stoffel ontweek handig de gestrandde wagens na de eerste paar meters, nam zelfs een voorsprongetje op Alonso en leek goed mee te kunnen in het peloton. Tot McLaren hem in de 6de ronde al binnenhaalde om te wisselen op supersofts, de keuze die Alonso van bij het begin al had gemaakt. “Een geplande pitstop”, meldde men bij McLaren. Stoffel zakte dus weg in het pak maar kwam, door alle incidenten, uiteindelijk nog over de lijn in 12de positie, binnen handbereik van de punten, als daar niet twee lastige Saubers hadden tussengezeten. “Je kan de punten pakken als je de Saubers inhaalt”… Tja, zover hadden we het ook al begrepen en misschien was deze taktiek op kleuterklasniveau niet nodig geweest als ze bij McLaren hadden vastgehouden aan de aanvangsstrategie? Eén troost. Alonso kon een puntje rapen maar liet niet na nog even over de radio te grappen. “What a shame…we could have won this one”. Wie weet Fernand…wie weet?
Diezelfde Alonso had ze bij de raceleiding blijkbaar ook nodig om definitief de rode vlag te zwaaien. Na ronden en ronden achter de safety car waarbij het duidelijk werd dat de stukken carbonvleugel, die ondertussen al over het hele circuit waren geregend, niet zomaar zouden worden opgeruimd, werd de Spanjaard in zijn wagen gecontacteerd. Wat hij dan wel zou doen? “Ideally there will be a red flag and restart the race”, orakelde Alonso. En zo geschiedde.
Nog irriterender was de manier waarop de FIA het hoofd draaide voor de kwajongensspelletjes van de heren Hamilton en Vettel. Remde Hamilton onnodig bij de herstart na de tweede safetycar procedure waardoor Vettel zich liet verrassen en achterop de Brit reed??? Misschien. Maar zoiets is met telemetrie waarschijnlijk makkelijk te controleren. En bovendien is “brake testing” een praktijk die door vele groten (o.a. Schumacher en Senna) werd toegepast. En Hamilton is, als leider, gerechtigd het tempo aan te geven bij de herstart. De frustratie liep over bij Vettel die Hamilton even tegen de wielen kwam rijden. De straf bedroeg 10 seconden. Maar was “zich revancheren” niet definitief een uitsluiting wegens onsportief rijgedrag? De FIA liet dus ergens begaan, en dat is toch wel de verkeerde boodschap naar de toekomst toe!
Maar goed. De F1 is nu Amerikaans en bij hen gaat een tikje Hollywoodiaans melodrama altijd vlot naar binnen. De Grand Prix was een buitenbeentje, met hoog stripverhaal-gehalte. Wel dus: onze helden gaan binnen twee weken naar Oostenrijk. Wat zal de snode Sebastiaan daar hebben gepland en kan de brave Lowie er de schat aan WK-punten vinden die hij nodig heeft? We zien het dan. Tot ziens!
