Op 6 november 1955 passeerde de Maserati Tipo 300S met Juan Manuel Fangio aan het stuur als eerste het zwart-wit geblokt tijdens de GP van Venezuela. Die zege markeerde de start van twee jaar van grote successen die de reputatie van het merk met de Drietand internationaal een enorme ‘boost’ gaven. Vandaag staat Maserati stil bij deze belangrijke overwinning, om de sterke band tussen het merk en de wereld van de autosport te benadrukken.
(persbericht/bewerkt)
Maserati heeft een rijke traditie aan overwinningen op de straten en de circuits over de gehele wereld. Het racen heeft Maserati altijd in het bloed gezeten: de drang naar competitie heeft het merk gemaakt tot wat het vandaag nog steeds is. Recent lanceerde Maserati de MC20 supersportwagen. Het betekent een terugkeer van het merk uit Modena naar de wereld van de autosport.
Maserati Tipo 300SDe Tipo 300S werd in 1955 gecreëerd als een evolutie van de 250S monoposto en werd tot 1959 het symbool van Maserati op de internationale circuits. Oorspronkelijk voorzien van een 230 pk sterke 2,5-liter motor, afgeleid van de krachtbron uit de 250F Formule 1 raceauto, besloten de ingenieurs van Maserati de cilinderinhoud en het vermogen van de motor verder te vergroten. Het resultaat was een 3,0-liter ‘straight six’ met meer vermogen en betere prestaties, maar met minder mechanische belasting vanwege de lagere compressieverhouding en lagere toerentallen, ondanks de hogere zuigersnelheden. De overige onderdelen en details waren dezelfde als die in de 2,5-liter zescilinder lijnmotor, waaronder de twee bovenliggende nokkenassen en de dubbele ontsteking. Daarmee werd een grand prix-concept doorvertaald in een sportwagen, en in de toekomst zou diezelfde mechaniek ook in productiemodellen zijn opwachting maken.
De Tipo 300S en de Venezuela GP
In 1955 won de Tip 300S de Grand Prix van Venezuela, met Juan Manuel Fangio achter het stuur. Een jaar later, in 1956, vierde het model echter zijn grootste successen en greep de 300S net naast de WK-titel voor sportscars. De betrouwbaarheid van de motor en de perfecte respons van het chassis waren de twee belangrijkste elementen die de Tipo 300S zijn vele successen bezorgden.
Stirling Moss en Carlos Menditeguy wonnen in 1956 in 300S racers de 1.000 kilometer van Buenos Aires, terwijl Pietro Taruffi zegevierde in de Giro di Sicilia (1e in de klasse tot 3.000 cc) en de Targa Florio (klassewinnaar in de categorie boven 2.000 cc). Jean Behra won met de auto op de circuits van Bari en Castelfusano, terwijl Franco Bordini met de 300S de Vijf Uren van Messina op zijn naam schreef. In datzelfde jaar was de auto tevens succesvol tijdens de 1.000 kilometer van de Nürburgring, waarbij Stirling Moss, Jean Behra, Pietro Taruffi en Harry Schell beurtelings het stuur overnamen.
In 1957 werd de nieuwe, krachtigere 450S geïntroduceerd, hoewel de 300S tot 1959 in productie bleef. In totaal werden er tussen 1955 en 1959 van de Tipo 300S 27 exemplaren geproduceerd.
