Er moet ons iets van het hart… De afgelopen weken waren allesbehalve makkelijk voor de liefhebbers van de gemotoriseerde sporten. De ene annulering na de andere maakte de agenda voor het najaar leger en leger en nu… nu rest er ons zo goed als niets meer.
Uiteraard beseffen we dat vooral voor de organisatoren zoals de mensen achter de Ypres Rally, het Belcar Endurance Championship, de Porsche Carrera Cup of de South Belgian Rally het zeer hard moet geweest zijn, om na maanden van hard werken en talloze menselijke en financiële investeringen toch de handdoek in de ring te moeten gooien. Hoe hard het echter is om te aanvaarden dat we het even zonder autosport moeten doen, des te meer zullen we over enkele maanden of jaren zeggen dat het de enige correcte beslissing was en is.
Niet iedereen kan het even makkelijk aanvaarden, maar er rust veel waarheid in de woorden van een doorwinterde promotor die ons enkele dagen geleden het volgende vertelde: “Ik kan relativeren, maar je kan het nu gewoon niet maken om iets te organiseren. Roepen dat de zorg onder druk staat en dan vier dokters en een tiental verplegers in Zolder parkeren. Zeg nu zelf…” Ik heb de boodschap enkele malen gelezen en ze hielp om inderdaad het ontbreken van autosport te relativeren en de beslissingen van diverse promotoren en organisatoren nog beter te begrijpen.
Duidelijkheid helpt
De situatie was de voorbije weken evenwel niet altijd even duidelijk, mede omdat er geen eensluidende stem te horen was. In Nederland gaf de KNAF (de nationale autosportfederatie) mee dat: “er besloten is om alle kampioenschappen stil te leggen. Het is expliciet onmogelijk om competities te organiseren.” Die duidelijke lijn ontbreekt in ons land, want uit de Aarlenstraat, waar naar het schijnt de RACB gevestigd is, kwam geen geluid. Niets, geen gereutel of geen geschreeuw, neen enkel een oorverdovende stilte die maakte dat de promotoren zelf moesten beslissen of er aanvragen zouden ingediend worden en of het allemaal nog de moeite waard was, in de huidige moeilijke maatschappelijke context.
Er is natuurlijk het duidelijke kader van onze overheid die in de drie Gemeenschappen duidelijk stelt dat enkel sport voor professionele beoefenaars nog mogelijk is en dat zonder publiek. Echter het ontbreken van een duidelijke stellingname door de RACB wekte hier en daar blijkbaar de indruk dat er alsnog kan gereden worden, ook als artsen en verplegers veel beter op hun plaats zijn in een ziekenhuis of een woon-zorgcentrum, in plaats van op een circuit. Enkele organisatoren missen niet alleen het nodige respect tegenover onze zorgverleners, ze hebben zeer duidelijk ook de maatschappelijke urgentie niet begrepen. Hoe sneller ‘de curve’ daalt, hoe sneller de ondernemingen ook weer op kruissnelheid zullen komen en hoe sneller de ondernemers weer hun hobby kunnen beoefenen en die ondernemers (groot en klein), dat zijn… hun klanten. Want naast de gezondheidscrisis betekent iedere bijkomende dag ‘lockdown’ ook een verdere aanslag op onze economie.
Twee werelden?
Toch zijn er dus twee promotoren die willen doorgaan. Ze maken zich sterk dat zij in de tweede helft van november wel gaan racen op Circuit Zolder. Dat de overheden Belcar, Fiesta Cup, Mazda Cup en Supercar Challenge niet de toelating gaven, dat doet geen belletje rinkelen… Gaat het hier om wereldvreemde promotoren of is de hoogmoed inherent aan hun manier van werken? Het is echter niet aan ons om dat oordeel te vellen en wie weet rijden ze toch. In dit land weet je immers nooit.
Hoe dan ook wij zijn ervan overtuigd dat het Ministerieel besluit inzake sport duidelijk is en dat de gezondheidscrisis in ons land geen verdere kanttekening behoeft. Iedereen die met zijn twee voeten op de grond staat, weet wat hem of haar te doen staat. We vragen dan ook uitdrukkelijk aan de nationale federatie RACB om net als in Nederland een duidelijk standpunt in te nemen, al vergt dat enkele minuten ‘sportieve’ moed. Laat ons solidair zijn om volgend seizoen allemaal samen weer met veel passie en de nodige ‘goesting’ aan autosport te doen!
Hou het gezond!
