Tussen verleden en toekomst
8C Competizione: een terugkeer naar de roots van het merk en een laboratorium voor de toekomst. Hij komt op het moment dat de autowereld een diepgaand vernieuwingsproces ondergaat en zich voorbereidt op het nieuwe millennium. De 8C is de referentie waar Alfa Romeo zijn identiteit en waarden omheen herdefinieert – een stilistische en technische referentie voor de productplanning van de toekomst.
Begin 2006 lanceerde Sergio Marchionne de industrialisatie en massaproductie van het “concept” dat op het Salon van Frankfurt in 2003 zoveel enthousiasme had gewekt. Wolfgang Egger en het Alfa Romeo Centro Stile slaagden er in slechts acht maanden in om het project opnieuw te definiëren. De 8C wordt in zijn definitieve versie op het Salon van Parijs gepresenteerd en verzamelt in enkele weken tijd 1.400 bestellingen uit de hele wereld: de 500 (genummerde) geplande eenheden zijn al verkocht voordat ze worden geproduceerd.
De Essentie van Alfa Romeo
De naam “8C Competizione” is waar het model voor staat. “8C” refereert naar de door Vittorio Jano ontworpen acht cilinders, de motor die in de jaren dertig op circuits de toon aangaf (vier eerste plaatsen op rij in Le Mans, en drie in de Mille Miglia). “Competizione” was de naam van de 6C 2500 waarmee Juan Manuel Fangio in 1950 in de Mille Miglia had gereden.
De 8C is gemaakt om de essentie van Alfa Romeo te symboliseren en nieuw leven in te blazen. De 8C neemt technische thema’s in zich die het merk altijd al dierbaar zijn geweest. Zoals de lichtheid, versterkt door het “dubbele frame” en het gebruik van aluminium, titanium, koolstof en composietmaterialen. Net als de gewichtsbalans tussen voor en achter, verkregen met het “transaxle” schema (longitudinale motor vooraan met daarachter de versnellingsbak). De 8C garandeert een ongelofelijke rijprecisie mede dankzij de toepassing van dubbele draagarmophanging op beide assen.
De 8C heeft een krachtige motor (een 4,7-liter V8 die maar liefst 450 pk levert) – maar markeert vooral een terugkeer naar achterwielaandrijving, die sinds het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw op de wegmodellen ontbrak. Het resultaat is een auto met een optimale vermogen/gewichtsverhouding, die spurt van 0 naar 100 km/u in amper 4,2 seconden.
Een eerbetoon aan de geschiedenis van het autodesign
En dan de stijl. “Hij heet 8C, en ik denk dat het gewoon de mooiste auto is die ooit werd gebouwd,” aldus de Top Gear presentator van de BBC. De brede motorkap lijkt in het asfalt te bijten. De contouren zijn zacht en kronkelig. Een horizontale snede verbindt de wielkasten met de “spier” van het achterspatbord. De achterruit wordt om de achterste flanken gewikkeld, die zich naar achteren uitstrekken tot ze in de staart opgenomen worden.
Er zijn veel verwijzingen naar de geschiedenis van het merk. De “ogen” zijn die van de 33 Stradale, iets hoger dan de motorkaplijn; de achterkant herinnert aan die van de ’61 Giulietta SZ, de eerste “coda tronca” (‘afgeknotte staart’ in het Nederlands) in de geschiedenis van de auto; de ronde achterlichten zijn een eerbetoon aan de Giulia TZ, een andere ‘koningin’ van het circuit. De 8C zit vol fascinerende verwijzingen en vertegenwoordigt het eerbetoon van het Alfa Romeo Centro Stile aan een hele historische fase van het autodesign.
Creativiteit en wetenschap
Vanaf de jaren dertig van de vorige eeuw begonnen ontwerpers en carrosseriebouwers de aerodynamische prestaties te verbeteren en probeerden ze hun auto’s competitiever te maken in de race. Ze hebben eerst externe elementen, zoals spatborden en koplampen, in het carrosserieprofiel verwerkt; van hieruit hebben ze zachtere en gladdere, meer gestroomlijnde lijnen ontwikkeld.
Het is een uitdaging die de verbeelding van grote ontwerpers stimuleert – ervan overtuigd dat alles wat mooi is ook de plicht heeft om efficiënt te zijn. Ze laten hun creativiteit de vrije loop en creëren enkele van de mooiste (en meest winnende) machines ooit. En velen zijn Alfa Romeo.
De 8C Competizione neemt de auto’s uit deze periode als referentie en beloont ze met de rijkdom van de volumes, de strakke lijnen en de speciale aandacht voor de onderscheidende kenmerken van het merk.
De Alfa Romeo ‘trilobo’
Een Alfa Romeo in vooraanzicht is onmiskenbaar: iedereen herkent onmiddellijk het centrale schild met twee horizontale luchtinlaten aan de zijkanten. Deze combinatie (misschien wel het beroemdste “gezicht” in de autowereld) wordt “trilobo” genoemd en werd geboren in de jaren dertig van de vorige eeuw.
Voor die tijd was er weinig ruimte voor stijl: het “gezicht” van de auto’s was de radiateur geflankeerd door de lichtclusters, en (soms) beschermd met een grille tegen het grind van de wegen. Maar zodra de vormen beginnen te verzachten, verschijnt het Alfa Romeo-schild – en wanneer het te klein wordt om steeds krachtigere motoren af te koelen, verschijnen de twee zijdelingse luchtinlaten, die door de fans meteen “baffi” (snor) worden genoemd.
De eerder eenvoudig geschetste trilobo wordt officieel overgenomen als symbool van het merk vanaf de 6C 2500 Freccia d’Oro. Zoals alle symbolen evolueert het met de tijd, de smaak en de mode – maar het blijft uniek en onmiddellijk herkenbaar. Kronkelig en imposant op de 1900, subtieler op de Giulia. Het is aerodynamisch en strak op Giulia, hoekig en bijna perfect gelijkzijdig in de jaren zeventig en tachtig. Het is minimalistisch en gestileerd in de jaren negentig, maar keert met de 156 en 8C terug naar zijn natuurlijke voortrekkersrol, die het in alle komende modellen behoudt.
De erfenis van de 8C Competizione
De 8C Competizione is een synthese van de meest klassieke klassiekers van Alfa Romeo en wordt een natuurlijke referentie voor alle modellen die komen, zelfs voor belangrijke seriemodellen zoals de MiTo en Giulietta. Maar het heeft ook een zeer nauwe bloedverwant: de “kleine zus” 4C, een compacte technologische en sensuele supercar – duidelijk geïnspireerd door de 8C, maar zonder de barrière van de gelimiteerde oplage.
Met de 4C keert Alfa Romeo terug naar de markt van de compacte sportauto’s en biedt hij geavanceerde materialen en technologische oplossingen, gecombineerd met maximale lichtheid en buitengewone dynamische kwaliteiten.
De 4C
De ontwerpers van Alfa Romeo kiezen er niet voor om het vermogen op te drijven, maar om het gewicht laag te houden: iets meer dan 1.000 kg, voor een gewichts-/vermogensverhouding van minder dan 4 kg/pk. Twee waarden die een maximale wendbaarheid en opwindende prestaties garanderen.
Om het gewenste gewicht te bereiken worden polyester- en glasvezelelementen gebruikt. Maar het meest innovatieve onderdeel is de basis van het monocoque chassis, volledig in koolstofvezel en gemaakt met technologie die is afgeleid van de Formule 1. Het materiaal, gemaakt van unidirectionele vezels, wordt voorgeïmpregneerd met een speciale hars voordat het wordt onderworpen aan een proces dat “cocura” (koken) wordt genoemd: met deze behandeling kan de draagstructuur uit één stuk worden gemaakt, zonder montage, en is het in staat om zijn structurele taak perfect uit te voeren met een gewicht van slechts 65 kilo.
De motor van de 4C is ook ultralicht: een 1750 cc in-line viercilinder, geheel in aluminium, die 240 pk levert. Om een optimale gewichtsverdeling te garanderen, wordt het in een achterste dwarspositie geplaatst. De versnellingsbak is een droge dubbele koppeling.
De vering is sportief: dubbele driehoekige vooroverlapping, met een veerschokdemper die rechtstreeks aan de monocoque is bevestigd, en een evolutie van het klassieke McPherson-systeem op de achteras. De 4C bereikt een topsnelheid van meer dan 255 km/u met een verrassende acceleratie: van 0 naar 100 km/u in 4,5 seconden.
