Home > #Hoofdnieuws > Verhalen: vandaag zou Charles de Tornaco 93 geworden zijn

Verhalen: vandaag zou Charles de Tornaco 93 geworden zijn

Autosport is, maar vooral was een gevaarlijke sport en dat geldt ook voor de F1. In de loop der jaren verloren 52 rijders het leven bij een crash in een F1-wagen, zowel tijdens wedstrijden als testen. In al die jaren stierf echter maar één landgenoot aan het stuur van een F1, Charles de Tornaco en hij zou vandaag 93 geworden zijn.

Rechten foto onbekend

Ons land telt 25 rijders die ooit in een F1-wedstrijd van start gegaan zijn. Johnny Claes was de eerste, hij stond aan de start van de Britse GP F1 in 1950 en uiteraard was Stoffel Vandoorne de laatste, de West-Vlaming reed de volledige seizoenen 2017 en 2018 voor het Britse McLaren. Slechts twee van onze landgenoten wisten een wedstrijd te winnen, met name Jacky Ickx, goed voor acht zeges en Thierry Boutsen die driemaal een F1-wedstrijd winnend afsloot. Olivier Gendebien, Lucien Bianchi, Willy Mairesse en Paul Frère weren de andere Belgen die nog een podiumplaats konden versieren.

Jacky Ickx (116) en Thierry Boutsen (163) reden ook de meeste races en scoorden de meeste punten, 181 voor Ickx, die tweemaal vicewereldkampioen werd, terwijl Boutsen 132 punten liet noteren. Om het verhaal van de tweede Brusselaars af te ronden, Ickx stond 13 maal op de eerste startplaats en Boutsen eenmaal.

Nog een Brusselaar…

Dramatischer verliep het dus voor Charles de Tornaco, geboren op 7 juni 1927 in Brussel. Na de oorlog richtte de jonge Charles zich op de autosport en hij maakte een eerste bekende verschijning in 1949 met een BMW 328 in de 24 Uur van Spa, aan de zijde van Jacques Swaters. Later zou hij op 22 juni 1952 in de F1 debuteren, meer bepaald in de Belgische GP, met een Ferrari 500 ODTI 2.4. De polepositie in die race was voor merkgenoot Alberto Ascari, terwijl Charles als 13de mocht vertrekken, met een tijd die maar liefst 37 seconden trager was dan die van Ascari. Op het oude circuit van Francorchamps waren de verschillen overigens immens, want de top-3 werd gescheiden door maar liefst negen seconden! Na een regelmatige race werd de Tornaco tweede Belg, op een zevende plaats, twee plekken achter Paul Frère. de Tornado reed overigens in de kleuren van Ecurie Francorchamps, waar hij mee aan de basis van stond. Hij was immers medeoprichter van de Ecurie Belgique, het team dat later de Ecurie Francorchamps zou worden.

Allrounder

De jonge Belg zou nog driemaal op de deelnemerslijst van een GP F1 staan en nog éénmaal starten, ook in 1952, in Nederland, maar niet meer finishen. In die periode raceten de F1-bolides ook vaak in races die buiten kampioenschap werden gehouden. In één van die wedstrijden, in Modena, op 18 september 1953, liep het tijdens de testritten fout voor de 26-jarige Ferrari-rijder. In Modena, de thuishaven van het Italiaanse merk, ging de Tornaco over kop, werd ernstig gewond aan hoofd en nek en diende met een gewone wagen naar het hospitaal gevoerd te worden. Onderweg naar het ziekenhuis overleed hij echter aan de opgelopen verwondingen.

in datzelfde jaar had hij ook zijn debuut gemaakt in Le Mans, met een Jaguar C-Type van Ecurie Francorchamps, samen met een andere landgenoot, Roger Laurent. Het duo werd verdienstelijk negende, op 29 ronden van de winnaars, Rolt-Hamilton, in een gelijkaardige wagen. Hij racete ook in de 24 Uur van Spa, de Mille Miglia en de 12 Uur van Parijs. Zijn laatste race was de 24 Uur van Spa in 1953, in de Ferrari 212 van Ecurie Francorchamps, samen met de Luxemburger Honoré Wagner.