We zitten ondertussen al meer dan een maand binnen, binnen zonder sociaal leven, een sociaal leven waarvan sportmanifestaties voor velen onder u een belangrijk onderdeel vormen. De autosport behoort daar uiteraard ook toe en voorlopig zien we nog niet meteen een wagen racen op een circuit. Heel wat promotoren en organisatoren mikken daarom op de tweede helft van dit jaar, met september als startpunt. Maar is dat realistisch? Onderstaand stuk is dan ook een opiniestuk, geen relaas van feiten. Opiniestukken vindt u overigens in elk medium, niet enkel hier.
Ten eerste een paar zaken. We bestrijden nergens dat het Covid-19-virus een grote impact op een mensenleven kan hebben en dat net als vele andere ziekten, Corona mensenlevens eist, en ieder leven is voor ons belangrijk. Wij zijn ook geen specialisten inzake virologie, maar virologen hebben jammer genoeg vaak een zeer beperkte kijk op de samenleving in zijn geheel. Economie, het sociale aspect van de mens, onderwijs, zelfs de andere geneeskunde, het moet allemaal wijken voor één virus. Dat is uiteraard een probleem en daarom roepen meer en meer academici, ondernemers en politici op om bij het nemen inzake beslissingen rond corona veel meer diverse stemmen te betrekken, in plaats van een raad met meer dan de helft virologen en waarom dan ook geen sporteconoom? Sport is immers een belangrijk onderdeel van onze samenleving.
Weet overigens dat in ons land, de nationale coronabestrijder, Steven Van Gucht… aan de basis een dierenarts is. We herinneren er u ook aan, dat u nog steeds kan doodgaan van een hersenbloeding of kanker, maar ook dat lijkt nu plots vergeten te zijn. We verwijzen dan ook graag even naar dit artikel in De Morgen: https://www.demorgen.be/nieuws/vrees-voor-golf-van-collateral-damage-bij-kankerpatienten-en-chronisch-zieken~b62fe618/ en hopen dat u niet het slachtoffer van een defecte pacemaker wordt. Doch dit terzijde…
Ten derde zijn alle voorspellingen van virologen en andere specialisten gebaseerd op theoretische modellen en vooralsnog niet op ervaring. Waarom? De meeste levende virologen hebben (professioneel) niet eens de Hongkonggriep meegemaakt, een pandemie die in 1968 meer dan een miljoen mensenlevens eiste, maar waarvoor geen quarantaine werd ingesteld. Gezien we dus geen of weinig praktische expertise in huis hebben, is voorspellingen doen dus erg moeilijk.
Een tweede golf
Terwijl wijzelf eerder pleiten voor een opening naar nationale autosport achter (semi) gesloten deuren, roepen experts ondertussen in koor dat het verschuiven de kalenders naar het najaar een maat voor niets is. Onder meer ASO, de organisator van de Tour de France, maar ook het bedrijf achter de Dakar, moet het ontgelden. Stefano D’Amelio , professor infectieziekten aan de Universiteit van Rome, vertelt op Sporza.be: “Een tweede golf van besmettingen is erg waarschijnlijk. De hypothese is nu dat die tweede golf, die wel minder zwaar zal zijn, in september of oktober zal komen. Dat valt samen met de Tour en de Giro. Het spijt me.”
Nu als de Tour onmogelijk is, dan is het al even onwaarschijnlijk dat 250.000 mensen gaan samenhokken voor een herfsteditie van de 24 Uur van Le Mans. Zelfs wij twijfelen er sterk aan of we wel in een tsjokvolle perszaal, met slechte airco en mensen uit alle windstreken, willen gaan zitten. Hetzelfde geldt voor andere grote evenementen, zoals de F1-wedstrijden, het WRC en zelfs grote nationale events zoals een Condroz Rally.
Wanneer starten we dan wel, horen we u vragen? Wel als we in de worst case scenario-tunnel blijven dan vat Professor D’Amelia het op Sporza.be zo samen: “Als we een vaccin kunnen ontwikkelen, dan verandert alles. Het vaccin moet natuurlijk grondig getest én gevalideerd worden. Dat kost tijd, want je moet de effecten nagaan op lange termijn. En dan moeten we het vaccin nog in grote hoeveelheden kunnen produceren en verspreiden.” Jammer genoeg zijn er ook specialisten, zoals Marc Van Ranst die waarschuwen dat er misschien net nooit een vaccin zal komen. En wat dan? Aan die vraag durven we eigenlijk niet denken. Anderzijds zijn alle voorbije pandemiën zoals de Hongkongriep (1968) en de Aziatische Griep (1957) ook vanzelf verdwenen. Vreemd genoeg horen we met het oog op de toekomst nooit de positieve pistes, enkel die opties die de angst bij de mensen vergroten.
Failliet?
En wat als er effectief dit jaar en misschien (begin) volgend jaar geen autosport is, gaat het dan eenvoudig zijn om de draad weer zomaar op te nemen. We vrezen er heel erg voor. Zullen promotoren, organisatoren, teams, media… in staat zijn om een periode van een jaar of meer te overbruggen? Overleeft Circuit Zolder als er pas midden het voorjaar van 2021 weer een wedstrijd of trackday zal zijn? Kan een team met professionele medewerkers een dergelijke periode overbruggen? Hoe lang reikt de cashvoorraad van een organisatie van wedstrijden die niet op vrijwilligers draait? Wie gaat er morgen nog sponsors vinden als bedrijven mensen de deur moeten wijzen? Los van budgetten, vrezen wij dat geen enkele bedrijfsleider nog zal ‘durven’ racen als er een economische crisis over ons heen rolt, iets wat ons overigens nu al bevestigd werd door diverse racende ondernemers.
We moeten dringend richting een rationale exit voor onze autosport, waarbij we een beroep kunnen doen op het gezond verstand van iedereen met respect voor de opgelegde hygiënemaatregelen en de te gebruiken beschermingsmiddelen zoals alcohol of mondmaskers. Daarnaast is het hoog tijd dat de exit voor de autosport ondersteunt wordt door daadkrachtige nationale en regionale federaties, in casu de RACB, de VAS en de ASAF. Wij merken op dat deze, ondanks hun forse financiële middelen, wel erg op de vlakte zijn gebleven de laatste weken.
Blijf gezond en tot snel op een circuit of rally!
