Onder het motto “United for Peace” werd de eerste wedstrijd van het MotoGP seizoen op gang geschoten. Het werd een historische en emotionele zege voor Enea Bastianini en Gresini Racing.
foto: ©motogp.com
Al van bij de start leek Ducati de grote verliezer te worden van deze race. De fabrieksmachines en de Pramac rijders raakten niet vlot weg. Enkel Zarco zou de finish zien, op een achtste plaats. De beide Repsol Honda pakten resoluut de kop, met Pol Espargaro voor Marc Marquez. Het spel was gestart en alle protagonisten speelden, met wisselend succes, hun kaarten. De Suzuki van Mir kwam opzetten, maar kon geen bod doen op de leiding. Brad Binder en de KTM waren meer vastberaden, maar Pol bleef aan de leiding. Tot een tiental ronden voor het einde, toen Enea Bastianini zich met de Gresini Ducati, de machine van vorig seizoen trouwens, positie na positie naar voren werkte en Pol Espargaro van de leiding verdreef. Nagelbijtend werden de rondes afgeteld bij Gresini, maar ondanks een opzittende Binder, kon “Bestia” toch deze zege binnen halen voor Gresini Racing, het team van de legende Fausto Gresini, die een jaar geleden overleed aan COVID19.
Brad Binder pakte voor KTM de tweede plaats en Pol Espargaro redde nog de derde plaats voor Honda. Aleix Espargaro strandde met Aprilia aan de voet van het podium. Opmerkelijk: een Marc Marquez die vanaf half race, niet echt meer meespeelde voor de zege en besloot op een vijfde plaats. Het Suzuki team, indrukwekkend snel in de trainingen en de kwalificatie, eindigde met Mir en Rins pas als zesde en zevende. En regerend kampioen Quartararo kon de fabrieks-Yamaha niet hoger plaatsen dan een negende plaats.
Het is dus Enea Bastianini, die als leider van het kampioenschap naar de volgende race gaat, binnen twee weken op het nieuwe Indonesische circuit van Mandalika.
Baltus laat zich opmerken
Celestino Vieti was in Moto2 ongenaakbaar met de VR46 Moony machine. Hij zette zich van bij aanvang van de race aan de kop en sloeg het gat. Aron Canet (HP40 Flexbox) leek even de enige die hem nog zou gaan bedreigen maar uiteindelijk won Vieti met een ruime zes seconden. Achter het leidende duo kon Sam Lowes (Elf MarcVDS Racing) in de slotmeters nog naar de derde plaats toen Ogura en Fernandez elkaar hinderden. En onze landgenoot Barry Baltus? Die mocht op een 16de plaats vertrekken, reed uitstekende openingsrondes en profiteerde van wat akkefietjes van de andere rijders om zich rond de 13de plaats te nestelen. Bovendien liet hij zich opmerken toen hij met een ongelooflijk maneuver zich uit een mogelijke valpartij redde. Het mooie liedje bleef niet duren want hij in de allerlaatste ronde werd hij er door Simone Corsi uitgereden en zag zo een puntenfinish uit zijn handen glippen.
Niets is wat het lijkt als je meedingt in Moto3. Na de kwalificaties gisteren bekeken de stewards nog wat beelden en als gevolg daarvan raapten poleman Izan Guevara (Aspar GasGas) en zijn collega’s Dennis Foggia (Leopard Racing) en Tatsuki Suzuki (Leopard Racing) een reeks long lap penalty’s op, en mochten ze ook verhuizen naar het achterste van de grid. Dat kwam allemaal ten goede aan Sasaki, die meteen naar de leiding ging en, omdat zijn achtervolgers onder elkaar bleven kibbelen, een leuke voorsprong bij elkaar harkte. Helaas verloor hij na 12 ronden wat elementen van de carrosserie en dat bezegelde zijn lot. De strijd om de zege, trouw aan het Moto3 DNA, werd op de streep beslist waar Andrea Migno (Rivacold Snipers) nipt Sergio Garcia (Aspar GasGas) kon achterhouden. Kaito Toba (CIP Green Power pakte de derde plaats
