De 38e editie van het Critérium Jean-Louis Dumont is zojuist afgesloten met een prachtige overwinning van Patrick Snijers in de koninginneklasse. Ook in de andere Divisies van het klassement kwamen gezaghebbende en verdiende winnaars uit de bus. Zoals gewoonlijk was de Dumont erg moeilijk voor de voertuigen, met veel uitvallers en enkele teleurstellingen tot gevolg.
(persbericht)
“In het begin van de race probeerden we Patrick’s tempo te evenaren. Maar het tempo lag te hoog en we moesten te hard duwen. Om ernstige fouten te vermijden, besloten we een beetje gas terug te nemen en de tweede plaats veilig te stellen”, verklaarde Jonas Langenakens nadat hij Snijers had gefeliciteerd. Zonder de opgave van de Skoda van Cédric Cherain wegens een transmissieprobleem, zou het leidende trio ons een mooi gevecht hebben geboden. “Het is nooit te laat voor drie”, lachte Snijers. “We hebben pech gehad in onze laatste paar deelnames, vooral vorig jaar, met die verdomde alternatorriem. Maar dit jaar was alles perfect. De snelle etappes, het droge weer, mijn co-piloot, de Porsche, mijn ritme, een goede organisatie, een mooi parcours…”. Op de derde trede van het podium vinden we Jan Jacobs die ook tevreden is met zijn resultaat, na wat tijd nodig te hebben gehad om zijn automatismen terug te vinden aan het stuur van de Mitsubishi. De top 5 werd vervolledigd door Xavier Bouche, die er was om de evolutie van de Mitsubishi te controleren en kilometers te maken in het vooruitzicht van de rest van het seizoen, en door de zeer snelle Patrick Diels, wiens snelle en efficiënte BMW heel wat tegenstanders het koude zweet deed uitbreken. Na de talrijke opgaven om mechanische redenen, met Cherain als eerste, was Jean-Luc Berleur de enige die een R5 in de top 10 van Divisie 4 bracht.
In Divisie 3-2-1, verloren we ook een serieuze concurrent voor de overwinning. Vechtend met Dimitri Pirot, gebruikte Kévin Humblet zijn kennis van het terrein om de weg te wijzen. Helaas maakte een grillige brandstofpomp een einde aan dit spannende duel. “Na Kévin’s opgave, besloten we om het tempo een beetje te laten zakken. Toen zagen we Julien al snel met rasse schreden terugkomen. Uiteindelijk moesten we in de laatste kp’s nog hard werken om onze voorsprong te behouden”, gaf Dimitri Pirot toe. De Julien in kwestie was Julien Delleuse, die opnieuw de tweede trede van het podium haalde. “De start van de race was niet gemakkelijk. Een nieuwe motor die op het laatste moment in elkaar werd gezet, een nieuw type banden. Maar op het einde van de race vielen we hard aan. We zijn weer eens tweede geworden… Thuis zouden we graag een keer winnen”, verzuchtte hij. Een gemoedstoestand die gedeeld werd door Jean-Michel Dumont, een van de andere bewoners van de etappe: “De dag is verlopen zoals we wilden, behalve natuurlijk het eindresultaat. We zijn blij met deze derde plaats, terwijl we ons er terdege van bewust zijn dat we profiteren van de opgaven, met name die van Kévin [Humblet]. Ik ben ook trots op Loïc [Dumont, zijn zoon, nvdr] die zeer goede tijden neerzette met een auto die hij ontdekte, voordat zijn motor het begaf”. De vierde en vijfde plaats gingen naar de Clio van Fred Jamoulle en de BMW van Denis Willem.
Door de regenval van de laatste maanden en het passeren van auto’s verandert de modder in stof en slaat neer op de betonnen wegen. Een zomers glazuur dat de deelnemers van PH/SR, die gewend zijn aan de stijlfiguren, niet stoorde. Daniel Simeone, gedurende een groot deel van de dag leider in de SR-categorie, werd verraden door de mechaniek van zijn Opel Manta, waardoor hij zijn leiderschap overdroeg aan een Bernard Lamy die nogal verrast was door deze overwinning: “We kijken niet eens naar onze tijden. Ik heb hier ongeveer tien jaar geleden gewonnen, maar met een andere auto. Dit is een primeur voor deze. Laten we hopen dat er meer komen”. Francis Pesser was al even joviaal en parkeerde zijn Ascona op de tweede trede van het podium. “Wat een dag! De zon, de auto die op rolletjes loopt, de organisatie op zijn best, de vrienden, de assistentie, mijn trouwe bijrijder en daarbovenop ben ik nog eens tweede. Een droom, een fantastische dag!” Het podium werd vervolledigd door de prachtige Porsche 911 van William Wilkin. In de categorie PH waren de drie Ford Escorts van Julien Fossion, Sébastien Incardona en Raphael Beaufort, in deze volgorde geklasseerd. De eerste en de laatste gaven toe moe te zijn aan het eind van de dag, maar verheugd, helemaal geen spijt te hebben dat ze op deze oudere auto’s zijn overgestapt, fysieker maar zo de moeite waard om te rijden. Fossion, die qua prestaties een stapje voor lag, finishte bijna 2 minuten en 20 seconden voor Incardona.
Zoals vaak het geval is, met zijn snelle parcours en talrijke trage bochten, vooral in deze droge omstandigheden, was het Critérium Dumont 2021 zwaar voor de aandrijvingen. 55 wagens haalden de finish niet, bijna een derde van de startende. Onder deze slachtoffers waren er enkele topbemanningen, zoals Vanzeebroeck, Allerts, Herbillon, Potty, Nandrin, Delrez, Spelmans, Wuidar, Bosseloir, Henry, Delchambre… meestal ten gevolge van mechanische problemen.
“Het zien van de motivatie van Patrick Snijers om te winnen, het zien van het niveau van de winnaars van de andere divisies bevestigt me in het idee dat we met de Dumont een heel mooi evenement hebben, met een snel parcours dat de heel fijne coureurs rijders naar boven haalt. En het publiek vindt het duidelijk leuk! Op sommige plaatsen was er heel veel volk langs de klassementsproeven. De heropening van het centrum van de rally voor het publiek heeft ook de derde helft van de rally voor motorsportfans weer kleur gegeven! Tot slot wil ik mijn hele team bedanken dat gemotiveerd was om dit resultaat te bereiken, met inbegrip van de Motor Club Hannutois en de externe diensten”, besloot Jacques Ravet, wedstrijdleider.
