‘Never give up’: dat was het motto van Cédric Bollen, Sébastien Kluyskens en Maxime Soulet tijdens de Trophée Nostalgie op het Circuit de l’Anneau du Rhin, tijdens de vijfde manche van de VW Fun Cup powered by Hankook. De winnaars van de Hankook 25 Hours kregen een strafronde opgelegd, maar na een geweldige inhaalrace nam het drietal uiteindelijk toch weer de leidersplaats over. De #280 Milo Socardenne (Lorenzo Donniacuo-Kevin Caprasse-Benoit Visnovsky), die leider blijft in Cup, was geklopt. Het team uit de Ardennen zegevierde wel in Fun, Pure en Biplace.
(persbericht)
Zoals verwacht was het publiek talrijk op de afspraak op een zonovergoten circuit van l’Anneau du Rhin, dat na afloop van de VW Fun Cup-race een sfeervol concert en vuurwerk had gepland in het teken van zijn 25ste verjaardag. Net voor de wedstrijd was er dan weer een bijzonder moment voor Yann Ehrlacher, de regerende kampioen in de wereldbeker voor toerwagens (WTCR). Eén van de bochten van het Franse circuit wordt voortaan naar hem vernoemd en de Elzasser was getuige van de inhuldiging. Het gaf de lokale held vleugels, want aan het stuur van de #421 Mega by DDK Racing, die hij deelde met Pierre-Yves Corthals en Claude Pirson, nam hij de beste start.
Het team van Philippe Demuytere domineerde de openingsfase van de Trophée Nostalgie, want ook de #999 Knauf by DDK (Aurélien Comte-Grégory Servais-Xavier Knauf-Marc Lognard) was lang in de voorposten terug te vinden. Uiteindelijk moest de #421 de handdoek in de ring werpen door motorproblemen (een steen had de radiator doorboord), terwijl de #999 het ritme van de leiders op een gegeven moment niet meer kon volgen.
Dat was het sein voor de twee titelkandidaten, de #477 DRM Autographe Cup en de #280 Milo Socardenne, om het laken naar zich toe te trekken. Het team van Matthieu de Robiano had de meeste snelheid in huis, maar een te vroege inhaalactie na afloop van een neutralisatie resulteerde in een strafronde, waardoor de #477 terugviel naar de derde plaats, achter het speerpunt van Milo Racing en de #426 AP by Acome (Martin Leburton-Pierre Piron-Stéphane Perrin).
De overwinning leek een verloren zaak, maar de snelheid was fenomenaal. Seconde per seconde kwamen de leiders in het Super Season terug en op minder dan tien minuten van het einde plaatste Cédric Bollen een beslissende inhaalbeweging op Kevin Caprasse. “Na de bestraffing zakte de moed in onze schoenen en was het moeilijk om gemotiveerd te blijven”, gaf Cédric Bollen toe, de recordwinnaar van de 25 Hours. “Nadien hebben we ons samen herpakt en heeft Matthieu de Robiano ons carte blanche gegeven om het beste van onszelf te geven in de jacht naar de eerste plek. Zowel Sébastien als Maxime hebben prachtig werk verricht en zonder hen was de kloof te groot geweest in de laatste stint. De mecaniciens hebben ons een uiterst constante auto gegeven. Dat allemaal samen heeft zijn vruchten afgeworpen.”
Identiek podium in Fun en Pure
Achter de algemene top 3, die tevens de beste deelnemers waren uit de Cup-categorie (voor teams met minstens één Top Gun-rijder), stonden de prijzen in de klasse Fun (teams zonder Top Gun) en Pure (voor rijders met voornamelijk de VW Fun Cup op het palmares) op het spel. Voor het eerst sinds het ontstaan van beide divisies, waren de drie podiumplaatsen van beide categorieën identiek. Matteo Raspatelli en Timo Van Impe (#404 Milo Grafiko) behaalden op die manier een dubbele overwinning, waardoor ze niet alleen hun leidersplaats in de Pure-categorie verstevigen, maar ook de leiding overnemen in Fun. De #2 DRM Autographe Fun van voormalige leiders Ulysse De Pauw, Matthieu de Robiano en Stéphane Lémeret verloor in het openingsuur van de wedstrijd negen ronden door een afgebroken wiel en kwam zo niet verder dan een veertiende positie in de einduitslag.
Ondanks een crash tijdens de vrije training op vrijdagavond, kwam de #422 Michaël Mazuin Sport (Camille, Louis en Michaël Mazuin) bijzonder sterk voor de dag. De racende familie kwam als tweede over de meet in zowel Fun als Pure, gevolgd door de #199 DRM Materne Credeco van Martin Businaro, Jean-Luc Heymans, Philippe en Quentin Denis.
Er stond tijdens de Trophée Nostalgie ook één VW Fun Cup Vintage aan de start. Simon Duterme, Mathieu Simone en Didier Lecloux (#174 VFC-4Race) reden naar een knappe negentiende plaats algemeen in een startveld van ruim dertig deelnemers.
Biplace: Milo Monster Trendy maakt favorietenrol waar
De strijd om de overwinning in de Biplace-categorie, waar dankzij het enthousiasme van de teams en de hulp van het Circuit de l’Anneau du Rhin meer dan vijftig passagiers kwamen proeven van de VW Fun Cup, draaide in eerste instantie uit op een duel tussen de twee vaste tenoren van het kampioenschap. De #365 Car-Pass LRE by DRM (Stéphane Lémeret-Gautier Engisch-Philippe Reynens-Jean Pierre Vanderfeesten-Miguel Coppieters) nam in het eerste deel van de wedstrijd het initiatief, maar werd uiteindelijk toch geklopt door de leiders in het kampioenschap, de #342 Milo Monster Trendy (Francis Plunus-François Plunus-Eric Jardon). Meer nog: een uitstekende strategie bezorgde de #361 Leader Racing (Tristan Földesi-Antoine Morlet-Jacques Morlet-Philippe Willems) in extremis de tweede plaats.
De karavaan van de VW Fun Cup trekt nu opnieuw richting België, waar over twee weken al de zesde manche van het seizoen gepland staat. Het Zolder Fun Festival wordt betwist op 2 en 3 oktober. Liefhebbers van de racekevers moeten dus niet lang wachten op meer spektakel!
