Zoals ondertussen algemeen geweten komt er in 2023 een zesde seizoen van de Ford Fiesta Sprint Cup en dat heeft Philippe Huart extra gemotiveerd om er volgend jaar terug bij te zijn in de Ford-merkencup. Zo wordt hij de enige rijder die aan een zesde zit toe zal zijn!
“Het is alvast de bedoeling dat ik opnieuw in de Fiesta Cup start”, stelt de ondertussen 60-jarige routinier. “De Fiesta Cup is en blijft de ideale, hoogstaande sprintklasse, met daarenboven een sterke communicatie, zeer veel aandacht op de sociale media en een eigen YouTube-kanaal. Dat moet mij toelaten om, naast NAPA, nog enkele andere sponsors te versieren en zo het volledige budget rond te krijgen. Bij Ford Peerlings bevind ik mij in de ideale context en beleef er ook veel plezier. Er is de technische omkadering met Philip Peerlings en Raf Sontrop en tijdens de raceweekends kan ik blindelings vertrouwen op mijn mecanicien Jan Boon, met wie ik ook dagdagelijks samenwerk.”
Met zijn ervaring in de Fiesta Cup behoorde Philippe tot één van de sterkste belagers van Tomas De Backer, zijn teammaatje bij Ford Peerlings. Helaas zat het hem niet altijd mee, het pechduiveltje speelde al te vaak een rol. Zodoende kon Philippe maar twee keer de hoogste trede van het podium betreden. Niettemin bleef hij tot het voorlaatste weekend in de running voor de Belgische titel.
“In zo’n merkencup mag er echt niets verkeerd lopen en het minste foutje – op de piste, in de voorbereiding – maakt dat je op inhalen bent aangewezen”, stelt Philippe. “De Fiesta is niet de snelste auto, maar iedereen start met gelijke kansen en in tegenstelling tot andere merkencups heb je geen vermogen – 150 pk – op overschot. Het is altijd de rijder die het verschil maakt.”
Vooraan meedraaien. Dat deed Philippe in het eerste jaar van de Fiesta Cup. In de auto van EMG zat hij latere kampioen Herremans tot en met de voorlaatste confrontatie dicht op de hielen, maar in Spa zette een aanrijding en een haperende motor een kruis over de titelambities. Geholpen door een schitterende overwinning (en gestart vanop pole positon) tijdens het Spa TCR 500-weekend in 2019, maakte Philippe in zijn eerste jaar onder de vlag van Belgium Racing/Ford Peerlings nog een waterkans om de titel af te snoepen van rivalen De Saeger-Longin-Herremans. Uiteindelijk moest hij hen in de punten voorlaten.
“Ik wou er eigenlijk mee stoppen”, blikt hij terug. “Philip Peerlings heeft mij kunnen overtuigen om in 2020 voor één jaar bij te tekenen. Na het herschikken van de plannen van Belgium Racing was ook hij de drijvende kracht om er voor te zorgen dat de drie Fiesta’s van Ford Peerlings in 2021 aan de start zouden verschijnen.”
En zeggen dat zijn prille debuut in de autosport al dateert van de 24 Uren van Zolder… 1983! De periode dat Circuit Zolder de regionale circuitracerij – wat later Carglass Cup en uiteindelijk Belcar zou gaan heten – in handen nam en dat jaar voor de eerste keer zelf de Zolderse etmaalrace organiseerde.
“Met een min of meer aangepaste VW Golf GTi haalden wij een vierde plaats en wonnen onze klasse”, herinnert Philippe zich nog goed. “Om maar te zeggen dat je toen je hobby kon beleven zonder veel centen of de noodzakelijke aanschaf van een dikke auto.”
Na een éénmalige deelname aan de Ford Escort Star Cup vernam Philippe dat Peugeot België voor het programma in de Divisie 2-racerij ‘een jonge Vlaamse rijder’ zocht voor het zitje van de derde Peugeot 205, naast Michel De Deyne en Eric Bachelart. Hij zag zich weerhouden voor de beslissende testsessies op Circuit Zolder. Hoewel hij de snelste rondetijden op de klokken zette, ging het stuur van de Quick-205 uiteindelijk naar Christophe Baillien, zoon van Gaston, Ford-adept en in de jaren zeventig drijvende kracht achter het Innara-team. Onder invloed van het samenvoegen van alle divisies en de geboorte van Belgian Procar, koos men bij Peugeot in ’90 met de nieuwe Challenge 309 GTi voor een ‘race in de race’.
“Om de kosten te drukken kon men in de Challenge zo’n 309 delen met een andere rijder en via mijn contacten met Peugeot vernam ik dat Claude Corthals, vader van Pierre-Yves, zich had ingeschreven maar nog zonder tweede man zat. Zo tekende ik voor de eerste keer aanwezig in een merkencup! Onder de vlag van Peugeot Talbot Belgium kreeg ik tevens de gelegenheid voor de eerste keer aan de start te verschijnen van de 24 Uren van Spa en won onze Peugeot-ploeg de begeerde Beker van de Koning!”
Philippe bleef proberen om voor weinig centen aan de bak te komen en schreef zich daarop in voor het Ford Interleasing-stuurwiel, met acht races in F. Ford Benelux als hoofdprijs. Onder het goedkeurende oog van juryleden Bertrand Gachot en Marc Goossens bleek Huart eens te meer de snelste, maar omwille van de leeftijd – Philippe was al bijna dertig jaar – gaf men de voorkeur aan de jongere Sébastien Ugeux, later kopman in Procar bij, jawel, Peugeot. Gedreven door de dikke start- en aankomst premies, die het jaarbudget in evenwicht konden brengen, opteerde hij daarop voor de Renault Clio Cup, met deelnames in de Europa Cup tijdens de F1-weekends op Monaco, Donington en Barcelona. Nadien volgde de overstap naar de Mégane Trophy en tenslotte de MINI Challenge. Na een kortstondige aanwezigheid in BTCS en BRCC verkoos Philippe zich te concentreren op het runnen van de Best Budget Car-tweedehandsautohandel en de helm aan de haak te hangen. Totdat Walter Cleynhens, een goede oude maat van de periode van de Clio Cup, hem sprak over de lancering van de Ford Fiesta Sprint Cup…
Met bijna veertig jaar ervaring in de meest uiteenlopende merkencups is Leuvenaar Huart goed geplaatst om het te hebben over de evolutie die de autosport, ook in de lagere klassen, heeft doorgemaakt.
“Het belangrijkste element waarmee wij vroeger niet werkten, is de simulator. Om een bocht zoals de Raidillon op de meest ideale wijze aan te snijden, konden wij ons enkel beroepen op de ervaring van anderen, het advies dat technici of collega-rijders ons gaven. Nu kan men bijna onbeperkt een circuit en alle bochten aan de hand van een simulator onder de knie krijgen en zich terdege voorbereiden. Dat heeft Jan Boon aangezet om, speciaal voor mij en mijn andere Peerlings maatje Tom Vanderheyden, zo’n simulator aan te kopen, zodat ook ik op voorhand, at home, kan testrijden.”
Hoewel hij Tomas De Backer in de titelstrijd niet meer kon verslaan, stond Philippe toch paraat in de Finale Races op TT Circuit Assen.
“Vorig jaar stond ik vijfde in de punten en kwam niet meer in aanmerking voor de titel, laat staan een plaats in de Top 3, en gaf ik verstek. Ook nu wist ik op voorhand dat ik vrede diende te nemen met een tweede plek in de eindstand en hoefde eigenlijk zelfs niet meer te starten. Om Philip Peerlings en Raf Sontrop van Ford Peerlings en mijn mecanicien Jan op passende wijze te bedanken voor alle geleverde inspanningen, was ik van oordeel dat ik hen diende te vergezellen naar het verre Assen. En ja, ik kon nog altijd proberen het seizoen in schoonheid te beëindigen. Met een klinkende overwinning…”
