Dylan Pereira haalde zoals verwacht de titel binnen in de Porsche Supercup. De Luxemburger zag zijn BWT Lechner teamgenoot Buus als winnaar over de finish gaan, incasseerde nog een tijdstraf maar had punten genoeg om in Monza gekroond te worden.
foto: © Lucas Raich onder CC-by-SA 4.0 op wikipedia
Pereira vatte de wedstrijd aan met het voornemen niet voor de zege te gaan, maar te tellen op het werk van zijn BWT Lechner teamgenoten. Dat bleek de goede strategie want de ernstigste bedreiging voor de Luxemburger was Larry Ten Voorde (GP Elite), en die startte achter hem. Ten Voorde diende absoluut te winnen, Pereira zou genoeg hebben aan een negende plaats.
Pereira zag zijn teamgenoten Buus en King vechten voor de zege terwijl hij zelf, na de traditionele chaotische openingsfase, inclusief safety car, zich kon vestigen op een veilige derde plaats. Hij diende nu alleen nog maar de rit uit te rijden. Ten Voorde was ondertussen bezig aan zijn eigen inhaalrace en dook een vijftal ronden voor het einde op in de spiegels van Pereira. Nog geen man overboord, want zelfs al zou de Nederlander voorbij gaan, dan was een vierde plek voor Pereira nog ruim voldoende.
Maar dan maakte zich nog wat zenuwachtigheid meester van de Luxemburger. Hij probeerde alsnog voor te blijven aan Ten Voorde, klom enkele malen over de curbs, sneed de chicane af en ving alsnog een bestraffing van drie seconden voor track limits. Dat gooide hem van het podium, naar een vijfde positie. Nog steeds ruim voldoende voor de titel, maar toch een actieverloop dat in zijn situatie volstrekt onnodig was.
Eind goed, al goed. Rookie-kampioen Buus mocht winnen voor King, in een BWT Lechner dubbel, Larry Ten Voorde mocht als derde op het podium en wordt de vice-kampioen. In Pro-Am ging de zege naar de Brit Aaron Mason, het kampioenschap was al voor zijn Martinet by Almeras teamgenoot Noor Roar Lindland.
