De 45-jarige postbode uit Strée, Bruno De Wilde die overigens is leider in de 2WD Trophy, zal in Ieper deelnemen met het kleinste budget van alle deelnemers, met name 4.500 euro en dat met zijn kleine Honda Civic van 170 pk.
In de familie de Wilde is het net als in de familie Solberg: ze zijn allemaal gepassioneerd door de motorsport. Eerst was er opa Thierry, voormalig Belgisch kampioen heuvelklim en winnaar van de Coupe des Marques met Audi tijdens de 24 uur van Francorchamps in 1975. Twee jaar later was er zijn broer Philippe de allereerste die ook op circuit racet.
De vader van Ugo, Olivier, nam deel aan een vijftigtal races (42ste algemeen en 2de in zijn klasse tijdens de 24 Uur van de Nürburgring), maar is meer bekend als autosportjournalist voor La Dernière Heure. Zijn zoon Ugo is nu professioneel actief in LMP2, terwijl de dochter Luna, PR is voor het GT3-team Madpanda Motorsport en dat tijdens haar studies communicatie in Brussel.
Maar dat is niet alles, er is ook Bruno, Philippe’s zoon en de neef van Olivier. Hij is geboren in Strée, op een van de KP’s van de Condroz, en deze 45-jarige postbode, vader van drie dochters (zijn oudste Louisa is twee maanden geleden begonnen als corijder), is gepassioneerd door de rallysport. Hij heeft de afgelopen tien jaar provinciale wedstrijden gereden met een BMW 325i en daarna een Honda Civic VTEC met 170 pk. Dit jaar zette hij een stap voorwaarts door zich op nationaal niveau te wagen aan de nieuwe 2WD Trophy, de vervanger van het Critérium, voorbehouden aan tweewielaangedreven auto’s met minder dan twee liter. Halverwege het kampioenschap zijn Bruno en zijn teamgenoot Johan Cuyvers, dankzij hun regelmaat en de betrouwbaarheid van hun Japanse motor, leiders in het kampioenschap.
Met een dikke auto… voor de verkenning
En toen kwam Ieper… “Het zou voor ons een droom gebleven zijn, zonder de hulp van mijn neef die het idee van een Crowdfunding lanceerde zoals hij al voor zijn zoon Ugo had gedaan”, vervolgt de snelste postbode van ons land. “Het doel was om de Club 50 op te richten, vijftig vrienden, supporters die ons voor 50 euro steunen in ruil voor hun naam op onze auto. Daarnaast waren er een dertigtal leuke prijzen te winnen, zoals dopen naast Johan of mij, maar ook naast Ugo, tickets voor de rally of zelfs de Belgische F1 GP. En uiteindelijk is het gelukt en dat met een budget, inclusief accommodatie, benzine, banden, assistentie en het inschrijfgeld natuurlijk, van 4500 euro, waarschijnlijk het kleinste van het veld. Ver van de 150 of 200.000 van de toprijders van het WRC.”
“De kers op de taart was dat een vriend van Ugo, die sponsor is, me zijn Toyota Yaris GR leende voor verkenning. Ik moet de enige in de wereld zijn die de verkenning doet met een auto die krachtiger en efficiënter is dan zijn raceauto…”
