In de schaduw van puntenleider Tomas De Backer herontdekte Wim Coekelbergs het Cup-racen. Onbekend is hij niet in het vak, omdat hij als rijder en teameigenaar actief was in de Belgische en Europese Renault-merkenracewereld. Zelf terug racen, dat stimuleerde Wim, toen hij op de piste kennismaakte met de Ford Fiesta Sprint Cup.
Foto ©: Ford Fiesta Cup
Precies één jaar geleden stond de naam van Wim Coekelbergs voor de eerste keer op de deelnemerslijst van de Ford Fiesta Sprint Cup, maar door de zware regen werd de Spa Euro Race in zijn geheel afgelast. Het debuut van Wim werd aldus verschoven naar het Zolderse Supercar Madness-weekend.
“Tijdens de trainingen draaide de motor van Tomas (De Backer) vierkant en gezien ik toch niks had te verliezen, heb ik hem dan toegelaten mijn auto te gebruiken en hij pakte meteen de polepositie“, vertelde Coekelbergs. “Via de omgekeerde top vijf verhuisde Tomas naar plaats vijf en in zijn haast om dat goed te willen maken, verhapte hij zich aan de chicane in de remzone en knalde tegen de vangrails. Over en uit. Nadien hebben wij die auto nog kunnen herstellen, maar tijdens de Truck Grand Prix ging ik in de chicane over de kop en was het koetswerk te zwaar beschadigd. Ik zocht daarom naar een alternatief en vond bij Johnny Van Zeebroeck een ex-EMG auto. Hiermee beëindigde ik het seizoen, met in de Finale op TT Circuit Assen een mooie vijfde plaats,als beste resultaat.”
Dat Wim zijn auto toevertrouwde aan Tomas De Backer heeft alles te maken met vader Eddy De Backer, de technische toeverlaat van Tomas en een oude bekende van Wim. “Wij kennen elkaar van in de periode in de Clio Cup en tijdens één van de vele contacten viel uiteraard de naam van zoon Tomas en hadden we het automatisch over de Ford Fiesta Sprint Cup. Eddy heeft mij daarop voorgesteld in Francorchamps te komen testrijden met de Fiesta. Ik vond het een plezierig autootje en zo rijpte bij mij het idee om de helm van de haak te nemen en te gaan voor een herstart in competitie !”
In het verleden had Wim in de Eurocup Mégane Trophy met Racing for Belgium zijn eigen structuur en werden zij in 2005 met Jan Heylen kampioen. Ook in het WTCC lieten zij een auto rijden voor Miguel Freitas en als rijder ging Wim, samen met Ron Marchal in een Aston Martin DBR9, dan weer aan de slag in de FIA GT3 en Belcar. In de populaire Superleague Formula verdedigde hij met Azerti Racing Team onder andere de kleuren van RSC Anderlecht en werd daar met Davide Rigon kampioen. Een tweede bekroning volgde nog met Nederlander Nigel Melker in de Formula Acceleration 1.
“Het is uitgesloten dat ik opnieuw een eigen team ga runnen. Voor mij is de Fiesta Cup in de eerste plaats zuiver amusement en dan heb ik het over zelf achter het stuur te kruipen. Ik heb altijd een voorkeur gehad voor het zuivere sprintwerk en de Cup-racerij in het bijzonder. Die Fiesta Cup ligt mij gegoten om de draad weer op te nemen. Op technisch vlak word ik goed geholpen door race-ingenieur Ron Schmitz en, ja, ik kan altijd bij Eddy De Backer terecht voor nuttige data. Op dat vlak beschouw ik Tomas als de ideale referentie, zelfs al heeft hij qua gewicht een zeker voordeel!”
Door het omdraaien van de top vijf bevond Wim, vijfde snelste in training, zich in de eerste race van de Superprix helemaal vooraan op de grid. “Ik startte prima, kon iedereen achter mij houden, maar in de Jacky Ickx-bocht bleek dat mijn achterste banden niet voldoende waren opgewarmd, ik ging volledig dwars, verloor heel wat plaatsen en kon niet langer vooraan meespelen. Ik kijk er dan ook naar uit om op het vernieuwde Spa te gaan racen.”
