Het gebeurt wel eens meer in Zonhoven: stralend lenteweer en volop zon. Het zorgde voor een fijne wedstrijdsfeer. Net als in de vorige edities kregen de deelnemers op industriezone De Waerde een vlot parkoers voorgeschoteld en dat leverde met 48,75 km/u een hoge gemiddelde snelheid op voor de winnaar.
(persbericht/foto’s: P.Claesen & J.Moons)
Jos Bronckart vertrok in de krachtige Renault Clio als favoriet. Hij had nog maar net twee weken geleden in de Haspengouwslalom zijn tweede zege van het seizoen laten optekenen. Problemen met de stuurinrichting plaagden de man uit Gingelom echter de hele dag en dat beknotte zijn kansen. Laurent Lambotte eigende zich met de Volkswagen Polo de eerste reeks toe en reed nog sneller in de tweede reeks. Maar dat was buiten de waar gerekend en diens naam was: Bernard Wilmet. De spoedarts scoorde de snelste tijd in zijn knalgele Peugeot 104 en gaf de concurrentie (definitief, zo bleek later) het nakijken. Zowel Smets in de Mini Alora als Wilmet reden sneller in de derde reeks, Lambotte geraakte echter niet aan de chrono van Wilmet uit reeks twee, Een alles of niets poging van Jos Bronckart leverde alleen maar een hoge foutenlast op. In de laatste reeks zette Dirk Smets dan toch een foutloze snelste tijd op de tabellen, maar zowel Bernard Wilmet als Laurent Lambotte konden dit resultaat nog verbeteren. En daarmee was het pleit beslecht.
De beste tijd van Wilmet uit reeks 2 bleef overeind en zorgde voor een zege van “The Flying Doctor” en de Peugeot 104, voor Lambotte, opnieuw in zeer goede doen met de VW Polo, en Dirk Smets, die met de Mini Alora de derde plaats veilig stelde. Een mooi exploot was er voor John Clement, vierde in de Daf 55 Marathon Coupe. Een optimale parkoerskennis, de perfecte ideale lijnen rijden en een voortdurende tractie van de wagen, dat waren in Zonhoven duidelijk de ingrediënten voor succes. Dat verklaart waarschijnlijk de vierde plaats algemeen van John Clement met zijn Daf Variomatic, rijdend in de standaard klasse met kleine cilinderinhoud.
Was het parkoers moeilijk? In alle geval zagen we dat het echtpaar Michel Mathieu en Sabine Haentjes, die met een Toyota Corolla de grootste wagen van het deelnemersveld bestuurden, zonder problemen door alle poorten kwamen, maar had debutant Wesley Boyen met de Nissan Micra de twijfelachtige eer om in de eerste reeks het hoogst aantal geraakte poorten laten optekenen. Het is hem voor zijn eerste slalom vergeven en zelf bevestigde hij om nog meer wedstrijden te gaan rijden.
DIXIT
RT Trommelke, de visie van een organisator: wat met een volgende editie?
“Gemengde gevoelens bij deze wedstrijd. De organisatie was goed, te horen aan de reacties van de deelnemers, maar er zijn steeds grotere problemen om een autoslalom in te richten. We hadden deze keer veel moeite om de posten te bemannen met poortcontroleurs want er vielen talrijke wedstrijden op deze datum. De rallycrossers zaten in Duitsland, de rallyrijders op de Monteberg of in de Short Rally du Principauté, verreden tussen Tongeren en Luik. Bij de mensen die wilden komen helpen, moesten een aantal afhaken wegens ziekte. Corona en griep zijn de wereld nog niet uit. Met veel inspanningen kwam we maar net aan voldoende bezetting. Poortcontroleur zijn in slalom, dat blijft een vriendendienst. Er is voldoende eten en frisdrank, maar met een deelname in de onkosten van €30 per deelnemer zit er echt niet meer in. Van de 47 voorinschrijvingen kwamen maar 39 deelnemers opdagen en dan is het duidelijk dat zo een slalom geld kost aan de inrichter. Wij noch onze partners richten een rally in. We hebben dus geen manier om rallypiloten te motiveren om aan onze wedstrijd deel te nemen. Onder de huidige omstandigheden verder doen, dat wordt heel moeilijk. Hier moet ernstig over nagedacht worden…”
