Maserati viert vandaag een belangrijke verjaardag: precies zestig jaar geleden behaalde de Tipo 61 een prachtige overwinning tijdens de zevende editie van de 1.000 kilometer van de Nürburgring. Deze grote endurance-klassieker op de Nordschleife bereikte in die tijd een hoogtepunt qua omvang en populariteit.
(persbericht)
Met dit succes boekte de Maserati Tipo 61 – met achter het stuur Masten Gregory en Lloyd Casner – een gedenkwaardige dubbele overwinning. Dat gebeurde slechts één jaar na de zege in 1960, eveneens door Stirling Moss, die dit keer samen reed met Dan Gurney.
De auto’s kregen een witte en blauwe ‘livery’. Deze kleuren vormden de inspiratie voor de kleurstelling van de Maserati MC12 Stradale, als eerbetoon aan deze overwinningen. Deze supersportwagen, die begin deze eeuw een dominante rol speelde, heeft onlangs de fakkel overgedragen aan de nieuwe MC20, die de comeback van het merk met de drietand in de autosport markeert.
De Tipo 61 was de bekendste van de vijf modellen die Giulio Alfieri ontwierp. Hij kreeg de bijnaam ‘Birdcage’ als gevolg van zijn bijzondere chassis, een ingewikkelde structuur met ongeveer 200 buizen, gecombineerd in een complexe assemblage die leek op een vogelkooi. Deze constructiemethode zorgde voor een stijver chassis dat ook lichter was dan dat van de andere raceauto’s uit die tijd. Daarmee werd deze tweezits barchetta de ultieme en beste oplossing voor raceauto’s met een voorin geplaatste motor en achterwielaandrijving.
Maserati begon in maart 1959 met de bouw van de Tipo 60, maar in november van datzelfde jaar werd hij al getransformeerd tot de Tipo 61, om te voldoen aan de technische voorschriften die vereist waren om deel te nemen aan de 24 Uur van Le Mans. De cilinderinhoud van de viercilindermotor werd gewijzigd naar 2.900 cc, terwijl het vermogen werd opgevoerd naar 250 pk bij 7.000 tpm. Voor het overige behield de auto de lay-out en de oplossingen die ook al bij de Tipo 60 waren toegepast. Bovendien nam zijn gewicht toe van 570 tot 600 kg en steeg de topsnelheid van 270 naar 285 km/u.
Ondanks het enorme vermogen bleef het brandstofverbruik vrij laag, wat van vitaal belang was bij endurance-races, waarbij de Tipo 61 het aantal tankbeurten kon beperken. In slechts drie productiejaren, van 1959 tot en met 1961, waren de Tipo 60 en de Tipo 61 oppermachtig in de internationale racesport, met een vermogen en snelheid die leidden tot een reeks buitengewone overwinningen.
