Het MotoGP circus pikt stilaan zijn kruissnelheid op met de eerste wedstrijden in Europa. Na de dubbelafspraak in Qatar werd er gestreden in Portugal, op het oogstrelende Algarve circuit in Portimao. Het werden in alle klasses wat men “geanimeerde” races noemt.
foto: ©motogp.com
Fabio Quartararo maakte er een doorslagje van, een quasi exacte kopie van zijn race in Doha. De Fransman liet eerst Zarco (Pramac Ducati) en Alex Rins (Suzuki) wat bakkeleien om met de fabrieks-Suzuki daarna resoluut de kop te pakken en het gat te slaan. Alex Rins bleef hem op de hielen zitten maar de Spanjaard maakte, onder druk van het snelle ritme, een kleine fout en de gleed uit de wedstrijd. Datzelfde lot was Zarco beschoren en plots bevond Quartararo zich royaal aan de leiding van de race. Het was een plaats die hij uiteraard niet meer zou opgeven. Achter hem eindigde Francesco Bagnaia, auteur van een mooie inhaalrace op de fabrieks-Ducati vanaf de elfde positie. Het zette hem waarschijnlijk aan het denken over wat had kunnen zijn als hij de pole had genomen… Joan Mir klom voor Suzuki nog op het podium. Mir liet zich even zien in de strijd om de zege maar koos daarna voor een rustiger tempo en haalde zijn eerste podium van het jaar. En Marc Marquez? Die toonde zich met de Honda zeer bedrijvig in de openingsfase maar moest daarna de rol wat lossen. Hij kreeg een zevende plaats voor zijn terugkeer op het wereldtoneel. Quartararo doet de beste zaak van het weekend: de Fransman neemt de leiding in het WK over van Zarco.
Moto2: Raoul Fernandez met zijn eerste
Het werd een incidentrijke race in de wachtkamer voor de MotoGP. Belangrijkste slachtoffer was Sam Lowes (Elf MarcVDS), die na een matige start zwaar in de ankers moest in bocht 1 en meteen met highsider uit de race ging. Daarna leek het Bezzecchi (Sky VR46) te worden die de race naar zich toe trok maar uiteindelijk kregen we een hergroepering van een zevental rijders waarbij rookie Raoul Fernandez (Red BullKTM) zijn aanval op het perfecte moment plande, naar de leiding ging en zijn allereerste zege pakte. Een mooie tweede plaats was er voor Aron Canet en het Solunion Aspar Team met het Boscoscuro chassis. Remy Gardner (Red Bull KTM) pakte een podiumplaats en de leiding in het WK maar moest daar wel ietwat hardhandig Joe Roberts (Italtrans Racing) voor uit de weg duwen. De Amerikaan leek lang op weg naar de winst, maar strandt dus op een vierde plaats.
Moto3: Acosta, superster in wording?
Pedro Acosta. Zestien jaar oud. Het is een opgeschoten tiener met een ietwat verwaande kop en met een grenzeloos zelfvertrouwen. Als bespreking van de racestrategie zei hij aan teambaas Ajo: “Eerst 25 minuten fun hebben en dan de beker gaan ophalen!” Maar wat een talent. We komen ondertussen superlatieven tekort. Dennis Foggia (Leopard Racing) mocht bijna de gehele race leiden. Hij bracht een groepje van negen rijders naar de finale en Pedro Acosta (KTM Red Bull Ajo) liet het tot de laatste sector van de laatste bocht om prachtig onderdoor te steken in zijn favoriete bocht nr.13, een “wobble” te bedwingen in de allerlaatste bocht en de zege te pakken, millimeters voor Foggia. Een tevreden Migno (Rivacold Snipers) mocht mee op het podium. En zo wordt Pedro Acosta de jongste rijder ooit die in zijn eerste drie wedstrijden als rookie, driemaal het podium haalt (incluis twee zeges). Bovendien blijft Acosta ook nog leider in de tussenstand. Ongezien voor een rookie!
