De Portugese Grand Prix zal dit weekend de terugkeer zien van de achtvoudige wereldkampioen Marc Marquez. Een gebeurtenis die de dynamiek in het huidige MotoGP wereldje zou kunnen veranderen. Sinds zijn val in de openingswedstrijd van 2020 is Marc Marquez negen maanden lang buiten strijd geweest. Ondertussen beleefden we één van de spannendste seizoenen in tijden met Joan Mir als uiteindelijke kampioen. Gaan we nu dan terug naar “business as usual”?
foto: motogp.com
Marc Marquez is een man die gemengde gevoelens oproept bij vele mensen. Hoge bomen vangen veel wind en dat is voor de (nog steeds jonge) Spanjaard niet anders. Hij is het equivalent van Sébastien Ogier in WRC, of van een Lewis Hamilton in F1. Marquez is goed. Zo goed zelfs dat het soms lijkt of de anderen niet echt meespelen. Ongebreideld succes roept vragen op en levert tegenstanders en vijanden. Zoals zovele andere toppers leeft hij onder een vergrootglas. Iedere beweging van hem wordt geanaliseerd, iedere uitspraak geïnterpreteerd, gewikt en gewogen. Wie hem niet mag, ziet bij ieder maneuver of bij elk boutje op zijn motor een oneerlijk voordeel. Ook zijn val werd als hoogmoed gezien. Hij had inderdaad met een tweede plaats genoegen kunnen nemen daar, een jaar geleden in Spanje. Hij was al gevallen in de wedstrijd en kwam als een wervelwind doorheen het veld, was opnieuw aan het doordouwen. Er was geen echte noodzaak om Quartararo te gaan opjagen. Maar zo zit Marquez nu eenmaal in elkaar. Hij wil winnen. Altijd!
De val kwam hem duur te staan. Na de aanvankelijke en verwachte prognoses (hij zou binnen de twee weken alweer aan de slag zijn), kwam de ontnuchtering. De botten van Marquez waren al zo dikwijls aan elkaar geklonken en gedraaid dat ze te broos waren geworden. Een lange rust- en revalidatieperiode zou voor de toekomst de betere keuze zijn. En zo geschiedde. Marquez nam in volle Coronatijd de beslissing om voor een herstelperiode te gaan.
“Marquez zal dadelijk goed zijn”
Dat had ook gevolgen. Repsol Honda leerde hoezeer zij afhankelijk zijn van hun “superrijder”, want het team kwam amper nog voor in het stuk. Voor het eerst sinds 2016 kregen we ook een andere wereldkampioen. Had Marquez kunnen meespelen voor de titel in 2020? Het antwoord daarop is zonder enige twijfel: ja! Sinds hij in 2013 debuteerde in de MotoGP klasse heeft Marquez altijd meegespeeld voor de titel (met zelfs de wereldtitel in zijn debuutjaar als rookie). Had Joan Mir de titel ook behaald als Marquez had meegereden? Een moeilijkere vraag maar uiteindelijk irrelevant want “to finish first, you first have to finish”. Dossier gesloten dus. En dan is er nu eindelijk de langverwachte terugkeer. Er staan ondertussen ook andere sterren te blinken aan het firmament. Yamaha en Suzuki staan aan de top nu. Vinales, Quartararo, Morbidelli, Rins en Mir maken deel uit van de gevestigde orde. De oude vijanden zijn weg. Geen Lorenzo, Dovizioso of Crutchlow meer. Rossi bengelend aan de staart van het peloton. Miller en Bagnaia in problemen bij het Ducati fabrieksteam en het Pramac klantenteam bliksemsnel met een droomduo als Zarco en Martin. Wat kan een Marc Marquez dan? “Hij zal dadelijk goed zijn“, meent de concurrentie zoals Pramac Racing Team manager Francesco Guidotti. “Ik zie niet in waarom niet, zelfs niet op psychologisch vlak. Hij had al eens eerder tegenslagen in zijn carrière.”
Testrijder Stefan Bradl zal uiteraard zijn plaats opnieuw afstaan aan Marquez. “Of hij zal memedingen voor de wereldtitel is op dit moment moeilijk te zeggen. Maar hij komt niet terug om in het midden van het pak te rijden! Daar ben ik zeker van“, meent de Duitser. “Hij heeft maanden de tijd gehad om alles in detail voor te bereiden en hij komt aan de start met een plan.” Bij Honda is men vooral benieuwd naar wat de meervoudige wereldkampioen zal te vertellen hebben over het gedrag van de RC213V, editie 2021.
De mier
Voor wie het geheugen nog eens opgefrist wil hebben: Marc Marquez, vandaag 28 jaar oud, debuteerde op het wereldtoneel in 2008, in de 125cc klasse. Hij haalde zijn eerste titel in 2010, ging in 2011 naar de Moto2 en werd vicekampioen. De Moto2 titel pakte hij dan maar in 2012. In 2013 debuteerde hij in de MotoGP en werd gelijk… wereldkampioen. En dat was geen toevalstreffer want ook in 2014 haalde hij de titel. Na een iets minder jaar in 2015 (hij werd uiteindelijk wel derde), waarin Lorenzo kampioen werd, domineerde hij daarna de MotoGP wereld met titels in 2016, 2017, 2018 en 2019. Dat alles steeds met Honda en altijd met nummer 93. De lijst met records die op zijn naam staan (van “jongste” tot “meeste”) is zo lang als twee armen. En toch bleef Marquez in wezen een eenvoudig mens. Nooit aflatend, hard werkend. Zijn logo was altijd al, een mier. Hij woont nog steeds in Cervera, een stad in het midden van Catalonië. Hij verhuisde niet naar een belastingsparadijs, bleef trouw aan zijn afkomst en FC Barcelona, wordt nooit op wilde feestjes gezien en is eigenlijk… de ideale schoonzoon.
