Het beeld van de drie Junioren die voor een onuitgegeven foto-finish gaan – dat heet millimeter werk! – om de Top 3 te bepalen van de Junior Ford Fiesta Sprint Cup en meteen ook te weten wie van hen op het podium mocht plaatsnemen naast ‘overall’ winnaar Kenny Herremans: het vat perfect de boodschap samen voor wat de Ford-monomerkencup staat en dat is aspirant- coureurs toelaten om écht te leren ‘koersen’!
(persbericht)
Tijdens het weekend van de Gamma Day op het snelle TT Circuit Assen kwamen de officiëlen ogen te kort om het doen en laten van de ‘leerlingen’ van de Fiesta-school enigszins onder controle te krijgen en meer dan eens werd er op de vingers getikt en of volgden straffen. Er kwam een extra-briefing aan te pas alvorens de twintigkoppige bende zich mocht klaarmaken voor de tweede race waarop sommigen zich de vraag stelden: wat mag er nog en, vooral, wat mag er niet?
“Fairplay en elkaar respecteren,” formuleert Philippe Huart de eerste, belangrijkste basisregel van wat zo mooi close racing heet. Philippe Huart is achter het stuur van de #98 Belgium Racing/Ford Peerlings toe aan het derde seizoen in de Ford Fiesta Sprint Cup. Voordien was hij zes jaar lang één van de hoofdrolspelers in de Clio Cup, tekende drie keer voor een deelname in de Mégane Trophy, ging nadien nog eens twee jaar mee in de MINI Challenge en er was dat allereerste optreden in de Procar-Peugeot 309 Challenge in 1990: het is een understatement te beweren dat Philippe Huart thuis is in de merkencups!
“Een snelle ronde neerzetten, dat kan je leren door veel te oefenen, maar in zo’n woelig peloton waar iedereen met gelijke middelen start, je plaats verdienen, dat vraagt heel veel ervaring en dus race- kilometers,” licht de ervaren gids toe. “Het is dus best te begrijpen dat minder beslagen coureurs fouten maken door in bepaalde situaties te willen forceren en toch in het ‘gat’ te duiken terwijl er duidelijk geen of niet voldoende ruimte is. Als je ziet dat een concurrent sneller is, moet je niet proberen een manoeuver uit te halen. Blijf er achter, maak gebruik van de breedte van de baan en… steel met je ogen, kijk waarom hij of zij sneller de bocht ingaan. En wees niet te beschaamd om na de race met andere coureurs te gaan praten, advies in te winnen. Ook de koersdirectie kan hierin een rol spelen door niet enkel te vermanen maar op een educatieve manier de coureurs te wijzen op wat zij verkeerd deden, hen nuttige tips en een positieve uitleg geven. Het heet geen toeval dat het aan de spits van het veld vrij correct verloopt, omdat we daar ervaren kerels zien vechten voor elke meter, elke plaats, maar die enkel toeslaan als ze quasi zeker zijn van wat zij willen bereiken. Als je met vier, vijf auto’s op een zakdoek vecht, zijn tikjes en incidenten evenwel nooit helemaal uit te sluiten. Zolang het maar niet komt tot Michel Vaillant versus Bob Cramer-scenario’s!”
Maxim De Witte
Met zijn 28 lentes is Maxim De Witte geen Junior, maar in tegenstelling tot halfbroer Alexander Borgmans, vice-Junior kampioen in 2019, was de coureur van de #19 Alnimax Racing/Ford Peerlings Lommel in Assen pas toe aan zijn derde race en is een échte ‘bleu’ in het vak! Met een 6de snelste tijd in kwalificatie en een 3de plek op de Belgische grid (achter Derdaele en Herremans) bevestigde Maxim dat hij sinds zijn debuut vorig jaar tijdens de Finale Races op TT Circuit Assen voldoende speed heeft verworven.
“Dankzij veel testrijden in het gezelschap van coaches Raf Van Belle en Peter Theuws kreeg ik de toch wel complexe Fiesta – kleeft op de baan, heeft weinig vermogen – onder de knie en groeide mijn vertrouwen in de auto en mezelf,” zegt Maxim. “Dat liet mij toe in training goed uit de verf te komen. Totdaar liep het allemaal prima, maar écht racen, met concurrenten naar de eerste bocht afstormen, en je plekje opeisen, dat is nog een ander paar mouwen en ik moet toegeven dat ik na de bewuste briefing met vragen zat over ‘niet duwen’ en ‘contact vermijden’. Ondanks nog wat twijfels – ga ik hier of daar té snel, los ik gas of niet? – heb ik in de middenmoot van het deelnemersveld veel geleerd en begrepen hoe het er in zo’n Cup aan toe gaat. Zo was ik helemaal onder de indruk van de inhaalrace en de passages van Kenny Herremans: echt mooi hoe hij zich telkens positioneert en duidelijk weet of hij een poging kan ondernemen of eerder een bochtje afwacht om toe te slaan. In Raf Pireyn vond ik een waardige tegenstrever, ik heb mij goed geamuseerd en het deed mij deugd dat mijn prestaties – 7de en 6 de, telkens achter Philippe Huart, en voor Raf – niet onopgemerkt zijn gebleven bij heel wat insiders. Door na afloop van de races ervaringen uit te wisselen en aandachtig te luisteren naar anderen, denk ik te mogen stellen dat ik beter gewapend ben voor de eerstvolgende afspraak!”
Dat wordt normalerwijze op 10 en 11 oktober de Voorjaarsraces op Circuit Zandvoort een meeting over twee dagen waarin uitzonderlijk niet twee maar drie sprintraces zijn voorzien voor de Ford Fiesta Sprint Cup!
