Motorliefhebbers houden 2 juli vrij voor de herdenking van de dood van een van de meest iconische motorrijders ooit. Twintig jaar geleden kwam Joey Dunlop om in een eerder onbelangrijke race in Estland.
(foto: Finn Bjorklid op https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=872618)
Joey Dunlop was de belichaming van de echte wegracer. Hij won liefst 26 wedstrijden in de Isle of Man TT, een record dat voorlopig nog even staat. Maar dat is niet alles want hij won ook 24 keer de Ulster Grand Prix en vijf opeenvolgende keren het wereldkampioenschap voor F1 motoren. Bovenalles was hij de kampioen van het gewone volk. William Joseph Dunlop wilde enkel racen. Al het andere rond de motorracerij, de idolatrie, de media, de politiek… het interesseerde hem niet. Dat was waarschijnlijk ook de reden dat hij nooit doorbrak op de wereldscene van de motorracerij. Joey Dunlop was een hands-on man. De mens die zelf zijn motoren in elkaar draaide, afstelde en perfect wist hoe je een motor snel moest maken op wegcircuits als de Snaefell Mountain track op het eiland Man.
Hij overleefde ongevallen, en zelfs een bootramp. Een antiheld, het typeerde Joey Dunlop helemaal. In het tussenseizoen, of wanneer hij het even niet meer zag zitten in de racerij, laadde Joey zijn oude bestelwagen vol met voedsel, kleding en speelgoed, en reed naar het voormalige Joegoslavië, Albanië en Roemenië. En dan deelde hij alles uit aan scholen en weeshuizen. Geen radio of tv, geen media, geen journalisten, geen perscommuniqués…
Op 2 juli 2000 was Joey Dunlop in Estland. Zijn carrière was in zijn nadagen, hij ontliep de mediagekte door zich in alle stilte in te schrijven voor een race in de buurt van Tallinn, Estland. Een 125cc race. Onbetekenend, zou men kunnen zeggen. Vlak voor de race begon het te regenen. Dunlop had al te kennen gegeven zich zorgen te maken over de slicks waarmee hij reed. Er was een plas, bomen…Joey Dunlop was op slag dood.
De volksheld was niet meer. Hoe groot zijn impact was op de racefans in Noord-Ierland, en eigenlijk over heel de wereld, werd duidelijk op zijn begrafenis, toen 50.000 motorrace adepten kwamen opdagen. Zijn records zullen wellicht worden gebroken. Er zullen andere en misschien meer succesvolle rijders over de Ierse wegen scheuren, maar een Joey Dunlop zal er wellicht nooit meer komen.
RIP, William Joseph Dunlop
