Het gemis aan autosport weegt zwaarder en zwaarder, maar Autosportwereld.be blijft zijn lezers van kwalitatief nieuws voorzien. We blijven de actualiteit opvolgen, maar brengen ook onze rubrieken corona-tijden en corona-verhalen, fotogalerijen… Om dat allemaal te kunnen waarmaken, hebben we een zeer sterk team. Met veel plezeier stellen we ons team dan ook aan u voor. Vandaag is het de beurt aan Willy Bouchez, onze man die u het nieuws van de regionale autosport brengt!
Wat is voor jou het meest memorabele moment uit de autosport
“Moeilijk om één moment te kiezen uit zoveel jaar autosport. De Grand Prix van Monaco 1984 dan toch maar? De wissel van de wacht. De jonge generatie met Senna, Bellof en Brundle toonde hier in zeer moeilijke omstandigheden aan dat ze een bedreiging vormden voor de gevestigde waarden. Alain Prost betaalde er de prijs want ondanks een omstreden zege verloor hij hier het WK 1984. De halve punten die hij hier verzamelde deden hem op het einde van het seizoen de das om. Verdiend want als er één iemand die dag mocht winnen, dan was het toch Senna! En neen Bellof zou niet gewonnen hebben, al was het maar omdat hij reed met een te lichte, onreglementaire wagen en na Detroit uit het kampioenschap werd gezet, Kortom, Monaco 1984 belichaamde alles wat autosport op dat moment betekende: strijd, verrassende wendingen, intrige en bedrog.”
Hoe vang je het gemis van de autosport op?
“Ondanks een renovatie in 2016 is en blijft ons huis een oud gebouw. Er is altijd wel een vijs vast te draaien, een regenpijp te vervangen, een draad die los zit. Alle lang uitgestelde klusjes werden nu eens aangepakt. Bovendien hebben we een aardige tuin en die voorzien van zaai- en plantgoed neemt ook de nodige tijd in beslag, vooral omdat het niet zo eenvoudig was om “even naar de winkel te gaan”. Ondertussen is de tuin in orde, bonen, erwten, spruiten, ajuin, boerenkool, pastinaak, tomaten en enkele experimenten geplant. De kippen kregen een nieuwe plaats in de tuin en een nieuw hok. Ik kreeg enkele nieuwe PS4 hebbedingetjes (o.a. Isle of Man 2 en Netflix) en het lang uitgestelde project om mijn op rust gestelde Samsung laptop om te zetten naar Linux is gelukt. Maar ik kan nog vele weken vullen met allerlei klusjes, dus, geen nood, ik verveel me niet.”
Van waar komt de passie voor de sport?
“Eerlijk gezegd, geen enkel idee. Misschien omdat ik nog stam uit een tijdperk waarin je niet zozeer een tri-atleet moest zijn om een racewagen te besturen maar vooral veel durf moest hebben? Niemand in onze familie was een garagist of mekanieker, niemand deed aan enige vorm van autosport. Maar volgens mijn grootmoeder kon ik amper praten toen ik reeds al de merken van de auto’s kon opnoemen die langs de straat stonden. En we gingen in mijn jeugdjaren al wel eens naar de autocross, al boeide mij dat minder dan de vliegshow op Schaffen. Nadat ik in 1983 mijn eerste Grand Prix bezocht was het hek van de dam. Het is vooral het geluid, het concept van snelheid en de directe confrontatie met de tegenstander die mij boeit. Daarom ook mijn voorliefde voor eenzitters, motoren en het circuit, en zelfs voor dragracen. Op zich boeit rally mij veel minder. Daar mis ik de echte “deurklink-aan-deurklink” strijd. En met het typische “racegeluid” dat wegvalt in zoveel series, taant ook mijn interesse wat.”
Welke rijder die in de voorbije 20 jaar actief was, heeft een stevige indruk op jou nagelaten?
“Er is maar één rijder die ik daadwerkelijk nog elke dag mis, en dat is Senna. Er kwamen achteraf nog veel rijders in vele disciplines. Zeer begaafde rijders die een indrukwekkend palmares opbouwden: Schumacher, Loeb, Hamilton, Ogier, Alonso, Vettel… Maar geen enkel van hen heeft diezelfde onvergetelijke indruk nagelaten als Senna. Tegenwoordig vind ik de koelheid, vastberadenheid en killer instinct van een Leclerc wel iets hebben.”
Waar hoop je dit jaar nog naartoe te gaan?
“Persoonlijk: ergens naar Oost-Europa, maar zelfs al worden de grenzen opengesteld, ik heb geen zin om met 130 andere mondmaskers in een metalen buis te zitten gedurende twee uren. Tenzij we dus ergens met de wagen geraken… We deden de afgelopen jaren al heel wat steden en landen in het voormalige Oostblok aan en ergens ben ik er mijn hart verloren. Er hangt een soort van nostalgische eerlijkheid en een rust die ik hier niet vind. Ik mis nu al de zinderende hete zomers ergens in Tsjechië of de pleinen van Budapest, Riga of Bratislava. Misschien moet ik me schikken in een bezoek aan de Barum rally in Zlin?”
Bio Willy Bouchez
- Bouwjaar: 1965, stilaan een echte oldtimer aan het worden
- Hobbies: talen en reizen, fotootjes nemen, en ja… autosport volgen
- Beroep: zelfstandige, “ondersteuning van evenementen”. Lees: vooral opdrachten in verband met de autosport, al wijk ik wel eens af van dat pad.
