Gérard Larrousse, voormalig Porsche fabrieksrijder, viert komende zaterdag zijn 80ste verjaardag. Gérard Gilles Marie Armand Larrousse werd in 1940 geboren in Lyon, waar zijn vader een textielfabriek had. “Van jongs af aan was ik al gefascineerd door motoren en sportwagens, maar mijn familie had andere plannen voor mij. Voor mijn vader waren wagens gewoon een transportmiddel”, vertelt Gérard Larrousse.
Toen hij 21 was en nog steeds student, ging gij naar Ecole Supérieure de Commerce de Paris en nam hij deel aan zijn eerste rally in Frankrijk. Nadat hij was afgestudeerd en in het leger had gezeten, koos Larrousse in 1966 voor een carrière in het racen. “Mijn eerste job was fabrieksrijder bij NSU France. Daarna heb ik gereden voor Automobile Alpine, dat waren twee succesvolle jaren”, vertelt hij over zijn vroege racejaren.
In 1968 zorgde Larrousse ervoor dat Porsche geen eerste overwinning behaalde in de Rally van Monte Carlo. Met een Renault Alpine 1300 was hij de grote concurrent van Porsche fabrieksrijder Vic Elford die in een 911 T reed. Ondanks dat Gérard Larrousse op het einde moest opgeven, won de Fransman nog. Toen er aan Peter Falk (Porsche chief engineer) werd gevraagd wie de beste Franse racer was, antwoordde hij: “Dat is Gérard Larrousse”. Zo kwam de snelle man uit Lyon aan een plek als Porsche fabrieksrijder.
In 1969 startte het seizoen met de Rally van Monte Carlo. In zijn eerste wedstrijd werd Gérard Larrousse tweede na Björn Waldegaard. Op het einde van dat seizoen won hij niet alleen de Tour de Corse, maar ook de Rally Neige de Glace en de Tour de France d’Automobile, waar hij toonde dat hij op alle terreinen goed is. “De wedstrijd was acht dagen lang, het was een mix van rally en heuvelklim, de rijders moesten echt goed zijn in beide disciplines. Er waren er niet veel die beide konden, Vic Elford die de deur naar Porsche voor mij opende, kon dat wel.”
Gérard Larrousse bevestigde zijn status als allrounder nog eens toen hij tweede werd in Le Mans in 1969. Samen met Hans Herrmann verloor het duo maar met 120 meter achterstand, deze was een van de spannendste finales in Le Mans, uiteraard tegen Jacky Ickx. In 1970 werd hij nog eens tweede in Le Mans, deze keer eindigde hij na Herrmann en Richard Attwood. In hetzelfde jaar werd hij nog eens derde in de Tour de France Automobile met de 911 S 2.4 “Tour de France”, achter twee Matra Simca prototypes. “Ik heb gereden met de lichtste 911 die ooit gemaakt is. De wagen woog slechts 789 kilogram”, vertelt Larrousse. Oorspronkelijk woog die 800 kilogram, maar Larrousse bood de mechaniekers een fles champagne aan bij elke kilo die ze konden weggooien.
De grootste successen behaalde Larrousse aan de zijde van Vic Elford, die een goede vriend werd. In 1971 won het duo de 12 Uur van Sebring in een 917 en ook de 1.000 kilometer van de Nürburgring in een 908/03 Spyder. Bij Porsche stond Larrousse bekend als een all-rounder met als bijnaam “de gentleman van Lyon”, recht voor de raap, correct en een van de snelste ter wereld.
Op het einde van zijn carrière won Larrousse twee keer in Le Mans, ’73 en ’74. In beide jaren won hij met de Matra-Simca aan de zijde van zijn landgenoot Henri Pescarolo. Als teammanager van Renault racing, leidde hij in 1979 de Franse autofabrikant naar een overwinning in Le Mans, net voor Porsche. Ook in de F1 was hij succesvol, hij leidde Renault naar de eerste overwinning in 1979. In 1986, samen met Didier Calmels, begon hij een eigen F1-team onder de naam Larrousse Calmels.
Gérard Larrousse ging door met Porsche en werd in 2008 de voorzitter van de 24 Uur van Le Mans drivers club. Als ambassadeur van Porsche werd hij vaak gecontacteerd door journalisten, zeker voor historische evenementen. Bijvoorbeeld in 2017 wanneer Gérard en zijn vriend Vic Elford deelnamen aan de 17de “Tour de Corse Historique” in een 911 SC RS. Gérard Larrousse is nu met pensioen en woont in Marseille. Hij is nog steeds actief en is nu bezig met fietsen, golfen en zijn auto-activiteiten.
