Racen tegen kanker, een Belgische Ferrari in Le Mans, een monovolume van Peugeot in de 24 Uur van Spa, Spirit of Belgium in de F3000, Moneytron, Plastic Bertrand, Germaine Jackson en een Kever die een Porsche werd… het zijn maar enkele van de vele ideeën ontsproten aan het brein van Pascal Witmeur. De in 1955 geboren Brusselaar dompelde ooit ook een stuurwielcompetitie in een goedkope geur onder, maar scoorde daar wel enorm mee…
Foto’s: © Pascal Verheuge
Pascal Witmeur reed races in eenzitters, prototypes en toerwagens. Zo eindigde hij ooit tweede in zijn klasse in Le Mans, met een Rondeau (1984) en racete hij niet onverdienstelijk in eigen land met diverse toerwagens. In 1999 stond hij tussen Bas Leinders en Jeffrey Van Hooydonk zelfs als derde op het podium van de 24 Uur van Spa. Maar meer nog dan als rijder, staat Witmeur bekend als een soort gekke autosportmarketinggoeroe die de meeste bizarre ideeën uit zijn hoed tovert, ideeën die soms ook heel ver reiken, maar evengoed niet verder dan een restauranttafel gaan. Naast de voornoemde initiatieven, bedacht Witmeur ook de GT4-klasse, vandaag een wereldwijd succes. Maar in onze reeks gaan we verder terug in de tijd, meer bepaald naar 1982.
Goedkope geur
“Ik was een jonge medewerker van het reclamebureau Ogilvy en kreeg onder meer het budget van de mannenparfum van Denim op mijn bord”, vertelt Witmeur. “Omdat ik uiteraard de autosport zeer genegen was, heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken. De autosport was zeker geen slecht platform om een (goedkope) mannenparfum aan te prijzen en ik heb dan een soort stuurwiel uitgewerkt, een competitie, waarmee je een seizoen in het Belgische kampioenschap voor toerwagens kon winnen. De laureaat van onze selectie kreeg de kans om met een Toyota Corolla een heel seizoen te racen, stel je voor! We zijn begin 1982 met de operatie gestart en het concept was eenvoudig: de deelnemers konden met hun eigen straatauto richting Circuit Zolder komen en dienden 6.000 Belgische Frank te betalen (omgerekend zo’n 150 euro, maar naar de standaarden van vandaag, misschien wel vier à vijfmaal zoveel). Ze kregen een half uur om voor een jury te bewijzen wat ze konden en werden niet op een pure chrono beoordeeld. Uiteindelijk werd er uit de 12 finalisten een winnaar gekozen en dat was Patrick Van Heurck. Eigenlijk was het te zot voor woorden, want wij hadden maar liefst 6000 deelnemers (en ze moesten er nog eens 1000 weigeren!), die allemaal betaalden en met hun eigen wagen op een circuit kwamen rijden, iets waar hun verzekering zeker niet van op de hoogte was. Er kwamen er 1000 per dag, drie weekends lang. Zoiets is vandaag gewoon ondenkbaar. De RACB komt met een gratis stuurwiel niet aan 20% van die inschrijvingen… Eigenlijk waren dat de gouden tijden van de autosport. Een kanttekening ook, wij trokken met een Franstalige organisatie richting Zolder, om er alles in het Frans te doen. Ondenkbaar vandaag en dat is logisch.”
Top in de 24 Uur van Spa
“Bij de deelnemers zaten ook Didier de Radigues, Bertrand Gachot en Jean-Pierre Van de Wauwer, maar zij haalden het dus niet. Patrick Van Heurck won de wedstrijd en reed inderdaad het hele Belgische kampioenschap, maar kreeg nog een kers op zijn autosporttaart. Samen met het duo Holvoet-de Leener, startte Van Heurck in dezelfde wagen in de 24 Uur van Spa, om er knap tweede te worden in de klasse tot 1600cc, die dat jaar gewonnen werd door Simons-Simons-Carlier in een VW Scirocco GTi”, herinnert Witmeur zich. Diezelfde Witmeur startte ook in die editie van de 24 Uur van Spa, maar zijn roze Opel Monza zou het einde van de race niet halen. Van Heurck zou een jaar later in een identieke Denim Corolla de klasse tot 1600 cc winnen en verder onder meer met Venturi en Porsche in BPR racen. Vandaag is hij nog steeds actief in wedstrijden voor historische wagens. Het stuurwiel zelf bleef nog een jaar bestaan en werd vervolgens rood en wit, in de kleuren van Belga. In 1986 ging dat stuurwiel naar niemand minder dan Philip Verellen, maar dat is een ander verhaal.
Belga
Van Heurck won dus in ’83 de klasse 1600 in de 24 Uur van Spa, maar deed dat samen met Claude Holvoet en, vooral, Jean-Pierre Jacquemin, de winnaar van het tweede Denim-stuurwiel! Het Belga Stuurwiel had veel gelijkenis met dat van Denim – ook 6.000 deelnemers – maar was volledig in handen van de mensen van Belga. De eerste uitgave werd gewonnen door Vincent Bertinchamps, die Philip Verellen nipt klopte en plaats mocht nemen in de Supra, naast Jean-Michel Martin. In ’86 was het dan de beurt aan Philip Verellen en hij won het zitje van de Juma BMW 325i, terwijl Martin aan de start kwam in een zwaardere 535i. (met dank aan Koen Wijckmans voor deze vervollediging)
