In 2010 was er in Le Mans nog geen sprake van GTE Pro of AM. Tot dan was het veld opgedeeld in GT1 en GT2, met vooral in GT2 een vloot fabrieksteams en de beste GT-rijders van de wereld aan de start. Waar GT1 vooral was weggelegd voor de betere privéteams, zagen we in GT2 onder meer fabrieksteams van BMW, Corvette, Aston Martin, Ferrari en uiteraard Porsche. Te midden van al dat geweld, beslisten één Belgische en twee Nederlandse gentlemen drivers om hun kans te wagen en Le Mans te veroveren. Louis Machiels was één van het en doet het verhaal.
Foto’s: Jurgen Evers
Oliver Gavin, Jan Magnussen, Patrick Long, Marc Lieb, Andy Priaulx, Augusto Farfus, Jörg Bergmeister, Marc Goossens, Jeroen Bleekemolen, Allan Simonsen, Gianmaria Bruni, Eric van de Poele, Jean Alesi, Mika Salo, Richard Westbrook en Rob Bell: telkens één naam van de teams waartegen het trio Louis Machiels, Paul Van Splunteren en Niek Hommerson het opnam in de 78ste editie van wat de grootste race ter wereld is. “In dat hele veld van 17 GT2’s zat één team dat vergelijkbaar was met het onze, met name de Felbermayr Porsche #88 van vader en zoon Felbermayr en Miroslav Konopka”, herinnert Louis Machiels zich. “We werden ons daar slechts van bewust eens we in Le Mans aankwamen en de deelnemerslijst bekeken… De rest van dat veld waren enkele teams met één of twee professionele rijders, maar voor het grootste deel gewoon full pro line-ups met tonnen ervaring.”
Puik plan
“Ik herinner me dat ik een telefoon kreeg van Paul (Van Splunteren), die op zijn typische manier zei: “Louis, ik heb een puik en strak plan, we gaan Le Mans rijden.” Mijn eerste reactie was dat het niets voor mij was, maar na enkele minuten heb ik dan toch mijn stoute schoenen aangetrokken en gezegd dat ik meedeed. De eerste kennismaking met het circuit… was in Eindhoven, waar we ettelijke uren in de simulator hebben doorgebracht om op zijn minst toch al de omloop zelf te leren kennen. Ik had uiteraard nog nooit in Le Mans gereden en was me helemaal niet bewust van hoe groot en bijzonder die race wel was. We kregen in de aanloop naar de testdag hulp van Richard Westbrook, die goede banden had met ProSpeed Competition, het team waarmee we het avontuur aangingen. Eigenlijk is het jammer dat we een beetje naïef waren, want met een betere voorkennis, zouden we zeker beter voorbereid naar daar zijn getrokken. Ik durf zelfs te zeggen dat wij een beetje als toeristen op weekend in Le Mans aankwamen, in tegenstelling tot het team van Rudi Penders en Luc Goris zelf, dat zoals steeds op en top was voorbereid.”
Wij dat waren de Nederlanders Paul Van Splunteren en Niek Hommerson, en dus onze landgenoot Louis Machiels. Machiels, toen 39, reed in zijn jeugd karting tegen heel wat bekende namen, maar het professionele leven nam later de bovenhand. Machiels ging in de loop der jaren echter weer racen en groeide zo richting de GT-racerij, waarin hij nog steeds actief is, samen met zijn vaste compagnon Niek Hommerson.
“Dan kwam de testdag en ik kan me echt nog dat eerste rondje voor de geest halen… Dat rechte stuk leek eindeloos en de snelheid waarmee de prototypes je om de oren kwamen, was hallucinant. Ook de Porsche-bochten maakten enorm veel indruk op me. Ook later tijdens de race bleef die indruk van de enorme snelheid waarmee die prototypes ons voorbij kwamen. Je zat ’s nachts in de auto en er was niets in de achteruitkijkspiegel en enkele fracties later zat zo’n bolide naast je. De snelheidsverschillen waren echt gigantisch. We hebben ook echt moeten werken om ons te kwalificeren. In het begin zaten we redelijk ver van de minima, maar bocht voor bocht hebben we geleerd om onze snelheid op te bouwen en uiteindelijk kom je er dan toch. Zo kregen we tijdens de kwalificaties echt heel de ronde lang informatie van aan de muur over hoe we het deden en uiteindelijk zijn we alle drie vlot door de kwalificaties gekomen. De Porsche 997 RSR met startnummer #75 was ook top, daar is heel het weekend lang niets mee fout gelopen.”
Vlekkeloze race
In die periode was de GT2-klasse echt sterk bezet en het trio in de Prospeed Porsche had maar één echte referentie. “We vergeleken onze chrono’s inderdaad met de Felbermayr Porsche en we bleven hen voor op de startgrid. We hielden overigens ook de Jaguar van Marc Goossens achter ons, maar die sukkelde heel dat weekend lang met de auto. Op vrijdag trokken we dan naar de parade en ik heb daar meer dan één keer gedacht, wat is dat hier allemaal… vrouwen in lingerie die handtekeningen kwamen vragen en die massa mensen op straat, gewoon om de rijders in een oude auto te zien passeren. Daar besefte ik nog meer hoe groot die race in Le Mans wel is. Alles is daar gigantisch… De tijd vliegt er ook voorbij en voor je het weet sta je op de startgrid, omgeven door volle tribunes en gaat het licht op groen. Paul nam overigens de start dat jaar. Over de race zelf kan ik eigenlijk niet zo heel veel vertellen, want die verliep werkelijk vlekkeloos. We hebben één of twee lekke banden gehad en één keer een beetje schade aan de auto gereden, maar zonder erg. Ik heb dan het plezier gekend om de auto over de finishlijn te rijden en dat is een moment dat ook tien jaar later nog voor mooie herinneringen zorgt.”
Rudi Penders, de teammanager, vertelde er destijds het volgende over: “Ik wil vooral ook het werk van mijn team en Porsche onderstrepen. Het team liet geen enkele steek vallen, de strategie klopte, de interventies waren perfect en we hebben de drie rijders de mogelijkheid gegeven om te groeien in deze zware week. Daarnaast onderstreept dit resultaat ook nog eens de waarde van een Porsche 911 in de GT-racerij en endurance-wedstrijden in het bijzonder. De Porsche 911 GT3 RSR is een echt perfecte wagen en wij hebben dat heel goed geëxploiteerd.”
Beste prestaties van ProSpeed in 24-uursraces
Het trio Hommerson-Machiels-Van Splunteren reed inderdaad zonder belangrijk oponthoud van de 14de plaats in de klasse naar de 7de plek en dat achter een horde topcrews van Porsche, Ferrari en BMW. Porsche won overigens de GT2-klasse met Lieb-Lietz-Henzler. Machiels en co waren echter een jaar te vroeg, want pas in 2011 werd er binnen de GTE-klasse een onderscheid tussen de pro’s en de gentlemen drivers gemaakt. Opvallend genoeg is die zevende plek het beste resultaat voor ProSpeed Competition in opeenvolgende vijf deelnames aan de grootste uithoudingswedstrijd ter wereld. Het verhaal van de drie gentlemen drivers wordt pas helemaal mooi, als we weten dat zij datzelfde seizoen, in 2010, de best geklasseerde Benelux-crew zouden worden in de 24 Uur van Spa, ook met een ProSpeed Porsche, in het gezelschap van Phil Bastiaans. Ook dat is tot op vandaag het beste resultaat voor ProSpeed Competition. In 2009 had Louis Machiels overigens al de 24 Uur van Zolder op zijn naam geschreven met ProSpeed Competition (Machiels-Lamot-Loix-Penders), ook een prestatie die het Luikse team niet meer zou evenaren.
“We hebben dat seizoen inderdaad de GTE-Am in Le Mans gewonnen, voor die categorie bestond…”, gaat Machiels verder. “Ik denk echter niet dat er een vervolg komt, ook niet tien jaar later. Het prijskaartje die aan die race verbonden is, is enorm, en ik heb het geluk gehad om in goede omstandigheden alle grote 24-uursraces te rijden. Alleen de 24 Uur van de Nürburgring ontbreekt nog, maar misschien pas ik daar wel een mouw aan.”
Het duo Machiels-Hommerson, zou later overigens nog tweemaal de Pro/Am Cup in de Blancpain Endurance winnen (2011-2012) en tweemaal zegevieren in de Pro/Am-klasse in de 24 Uur van Spa (2012-2014) telkens met Ferrari en AF Corse. De Limburger Machiels is uiteraard nog steeds actief en werd afgelopen seizoen, samen met Andrea Bertolini (AF Corse Ferrari) kampioen in de algemene Pro/Am Cup van de Blancpain Series en is daarmee de meest gelauwerde Belg in de Europese GT-serie.
