Soms verandert het leven op een onvoorspelbare manier. Dat overkwam Gilles Magnus in de zomer van 2017. Tot dan zat de toen 17-jarige Antwerpenaar enkel in een kart of eenzitter, om enkele dagen later de jongste winnaar van de 24 Uur van Zolder te worden, een race die hij eigenlijk niet eens kende… Wij spraken Gilles Magnus bijna drie jaar na de feiten.
Foto’s: Jurgen Evers
Gilles Magnus reed in 2017 in de NEC Formula Renault, waarin hij met twee zeges vicekampioen werd, na een finale die jammer genoeg ontsierd zou worden door vreemde beslissingen van de wedstrijdleiding. Het was meteen zijn laatste jaar in de eenzitters, alvorens Magnus volledig richting toerwagens en uithouding zou switchen.
“Ik ben er nog altijd overtuigd van dat zonder die deelname aan de 24 Uur van Zolder in 2017, ik nu misschien gewoon voltijds in het familiebedrijf zou werken. Alles gaat terug naar die zomer van 2017, waarin op enkele dagen van de start van de race mijn vader plots een telefoon van een journalist van autosportwereld.be kreeg”, vertelt Magnus. “Hij zocht een vervanger bij DVB RACING voor Wolfgang Reip, die door een medisch probleem de 24 Uur van Zolder niet kon rijden. Het team zette een Norma M20 FC in voor de broers Thiers, Jeffrey Van Hooydonk en Christoff Corten, maar wilde een vijfde man aan boord. De vraag kwam heel onverwacht, want op dat ogenblik had ik één seizoen Formula Renault 1.6 achter de rug en zat ik halverwege mijn seizoen NEC Formula Renault. Ik had letterlijk nog nooit met iets anders dan een Formula Renault gereden, mijn langste race duurde 25 minuten, laat staan dat ik al ’s nachts geracet had of met teamgenoten samengewerkt had. Pittig detail, ik had ook nog nooit een meter op Circuit Zolder gereden. Bovendien was het een voorstel waar we geen budget hoefden voor te voorzien, toch ook opvallend toen met mijn beperkte bekendheid. Tot slot moet ik eerlijk toegeven dat ik eigenlijk niet eens wist wat Belcar was of wat de 24 Uur van Zolder inhield, ik had geen idee van welke wagens er reden en hoe de wedstrijd in elkaar zat. Op het ogenblik van die telefoon was ik nog op vakantie in Frankrijk en ik ben toen richting België gekomen op dinsdag, de dag voor de parade.”
Een nieuwe auto ontdekken
Gilles Magnus kwam inderdaad op tijd aan voor de parade en ontdekte er zijn bolide: een CN-prototype van het merk Norma: “En ook dat was iets nieuws… Gelukkig had ik op internet al wat opzoekingswerk gedaan en wat ik daar vond, stelde me gerust. Een Norma is in veel met een eenzitter zoals de Formula Renault te vergelijken, iets wat later tijdens mijn eerste meters met de auto werd bevestigd. Dat was de eerste last die van mijn schouders viel, wat denk ik, in het geval van een Porsche toch minder het geval zou zijn geweest. Bovendien was mijn ontvangst in Zolder, door onder meer Frank Thuriaux, heel positief. Ik kreeg geen enkele druk opgelegd en Frank heeft echt heel veel gedaan om me een comfortabel gevoelen te geven, in het team en in de auto. Zijn aanwezigheid was belangrijk voor me. Ik maakte ook kennis met mijn teamgenoten, van wie ik enkel Jeffrey kende, van de karting in Puurs uiteraard. Iedereen deed zijn uiterste best om mij te integreren, maar desondanks had ik toch wel wat stress. Ik wilde als jonge rijder zeker niet falen.”
Dat Gilles Magnus echt niets van uithoudingsraces wist, blijkt ook uit kleine details… “Ik had letterlijk één overall, één helm, één muts en één paar handschoenen… voor het hele weekend, dat is nu wel anders. Maar niet getreurd, ik was na een paar ronden op donderdag al erg vertrouwd met de wagen en mede door de normtijd verliep de aanpassing echt heel vlot. Ook het feit dat de Norma perfect vergelijkbaar is met een Formula Renault, was dus een opsteker. Als er één element is, dat ik zelfs vandaag nog steeds als moeilijk beschouw, dan betreft het toch wel het vele verkeer. In Belcar zijn de snelheidsverschillen erg groot, net als de onderlinge verschillen in ervaring tussen de rijders en daar moet je verdomd goed rekening mee houden. Bovendien zie je in zo’n prototype niet altijd alles en moet je er rekening mee houden dat een GT of toerwagen jou ook niet altijd tijdig opmerkt. Eén moment van onoplettendheid kan in een race als de 24 Uur van Zolder een wereld van verschil uitmaken. Maar goed, we reden zonder zorgen tijdens de kwalificaties en Jeffrey zette de wagen op de derde startplaats.”
Achter de schermen was er echter toch een beetje onzekerheid over de aanwezigheid van een jonge knaap van 17 in een uithoudingsrace. Zo werd er afgesproken om Gilles niet ’s nachts te laten rijden en ook geen dubbele stints te laten afwerken. En tussen pot en pint uitte de West-Vlaamse collega’s van Gilles ook al eens hun zorg, zo vertelde een anonieme bron ons: “die kleine ga toch ni riëen, hij haot alles kapot maken…”. Achteraf is de relatie erg snel optimaal geworden en de broers van de kust rijden nog steeds met Magnus aan hun zijde.
Niet ’s nachts rijden
Hoe dan ook, de twijfel ebde zeer snel weg en van de beloftes… bleef ook niet veel over. “Ik stapte om te beginnen pas… ’s Avonds in voor mijn eerste stint, dus bij valavond en het betrof meteen… een dubbele stint in het donker. Maar alles verliep echt zeer goed en de auto was heerlijk om te rijden. We bouwden stilaan een voorsprong uit en ’s morgens ben ik in de zege beginnen te geloven, al had ik toen nog heel weinig ervaring, uiteraard. Weet je, ik kon toen ook niet slapen en dat is iets wat ik in 24-uursraces nog steeds niet kan. Ik blijf gewoon op. Er is in de race verder niets fout gelopen en ’s namiddags werd ik de jongste winnaar van de 24 Uur van Zolder, een zege die uiteraard een overwinning van het hele team was, de rijders, Frank Thuriaux als teammanager, alle medewerkers van DVB RACING… Naast mijn leeftijd, waren wij ook het eerste team dat met zo’n CN-prototype de 24 Uur van Zolder konden winnen, toch wel een bijzondere prestatie. Ik besefte toen echter niet echt wat me overkwam, dat gevoel is er pas gekomen na verloop van tijd.”
Gilles Magnus hield aan die zege in Zolder echter meer over dan bloemen en bekers: “Vrij snel na de race merkte ik welke impact die zege had. De 24 Uur van Zolder geniet in ons land een enorme bekendheid, en ik kreeg veel meer aandacht dan met om het even welke prestatie in een eenzitter. Eenzitters zijn echt iets voor specialisten, die wedstrijden worden door het grote publiek niet gevolgd, de race in Zolder wel. Die zege betekende meteen dat ik in eigen land een beetje bekend werd, zeker in autosportmiddens en het is de basis voor wat ik de afgelopen jaren heb kunnen verwezenlijken. Ik ben in 2018 met DVB RACING kampioen in Belcar geworden en werd ook in het RACB National Team opgenomen. Ik vraag me soms af wat er zonder dat ene telefoontje van die journalist zou gebeurd zijn…”
Als jongste winnaar ooit, stond Gilles Magnus ook in 2018 en 2019 aan de start in Zolder: “De ervaring heeft me ondertussen ook geleerd 24 Uur van Zolder een gruwelijk moeilijke en harde race is om te winnen. Na de zege volgden twee jaren dat het dus niet lukte en niks zegt dat het morgen weer zal lukken. Maar goed, we starten ook dit jaar weer, als de omstandigheden het toelaten en ik ben blij dat ik in eigen land kan blijven racen.”
