Foto’s: © David Noels
Het lijkt misschien al lang geleden, maar goed tien jaar geleden zette Stéphane Ratel de GT-wereld op zijn kop met de lancering van zijn nieuwe GT1-klasse. De Zwitserse topman van SRO wilde een WK voor deze spectaculaire bolides en tijdens het weekend van 16 en 17 april 2010 ging dat WK in Abu Dhabi ook effectief van start. Datzelfde seizoen mochten deze indrukwekkende wagens ook racen in de 24 Uur van Le Mans, de eerste en de enige maal overigens. Een Belgisch team, met twee Belgische rijders en een Belgische Fin, greep er misschien wel naast eeuwige roem. Bas Leinders doet het verhaal aan Autosportwereld.be.
“In 2008 werden de plannen bekend gemaakt voor het WK GT1 en destijds reed ik onder de vlag van Belgian Racing met de Belgische Gillet Vertigo in het bekende FIA GT. Dat was toen eigenlijk al het team van Marc van der Straten. We zaten echter wat aan het einde van dat verhaal en de ambitie groeide om meer te gaan doen. De Vertigo was een mooi project, maar er zat niet meer in, ook niet in het kader van de GT1-reglmentering. De aankondiging van de het WK voor GT1-wagens was in zekere zin ook het startschot van het Marc VDS Racing Team. Marc had in die periode een Audi R8 en het eerste plan was om met die wagen te gaan rijden, maar dat is nooit verder dan enkele telefoongesprekken gegaan. Vervolgens was er Matech, met de lancering van de Ford GT in de GT1-versie en Marc vond dat meteen geweldig. In 2009 hebben we een ontwikkelingsjaar gekend met die auto in het laatste seizoen van de FIA GT en op het einde van het seizoen hebben we ook twee dossiers ingediend om aan de 24 Uur van Le Mans deel te nemen. Zoals de regels het vragen, moest en moet je voor zo’n dossier ook meteen één rijder nomineren en bij ons waren dat Maxime Martin en Eric de Doncker. Vreemd genoeg werd de wagen van Eric weerhouden en niet die van Maxime. Het resultaat was dat we een équipe kregen met Eric, Markus Palttala en mezelf. Waarom dat Markus was en niet Maxime? Dat was een interne afspraak, je moet weten dat binnen het Marc VDS Racing Team er altijd heel veel politiek is geweest, eigenlijk continu, en die keuze was één van die voorbeelden. Het kwam vaak voor en het was misschien niet altijd ideaal en het was zeker niet evident om te werken.”
Starten met een zege…
De Road to Le Mans voor het Marc VDS Racing Team was schitterend. Het team plande naast de wedstrijden in het WK GT1 ook een deelname aan de 6 Hours of Spa, de tweede wedstrijd van de Le Mans Series 2010. Eric De Doncker, Markus Palttala en Bas Leinders reden met de FORD GT naar de polepositie in de GT1-klasse, een klasse die ze een dag later ook zonder veel problemen konden winnen en dat voor de beide Ford GT van Matech Competition.
“We wonnen makkelijk in Spa, wat maakte dat er in ons jonge team een soort overmoedigheid kroop, we dachten dat we wel klaar waren voor Le Mans en dat we meteen goed zouden scoren. Dat is uiteraard een vergissing, Le Mans is een zeer mooie, maar speciale wedstrijd, waar ervaring belangrijk is. Een voorbeeld: wij bespraken op een bepaald ogenblik de aankoop van een bandendruksysteem om ook in de wagen dat gegeven op te volgen. Dat kostte in die tijd goed 12.000 euro, maar op een lang circuit als Le Mans, waar je dubbele en driedubbele stints op dezelfde banden rijdt, is dat eigenlijk bijna een noodzaak. Jean-Michel Delporte, toen nog aanwezig in het team, zag dat echter niet zitten. Nu goed, we vertrokken naar Le Mans en alles bleef gewoon goed gaan. We waren sterk op woensdag en donderdag en ik strandde uiteindelijk op goed enkele tienden van de polepositie in GT1 van Tomas Enge in de Young Driver AMR Aston Martin. Wederom stonden we voor de beide Ford GT van Matech. Voor enkele mensen binnen het Marc VDS Racing Team was dat enorm belangrijk. Emotie nam bij momenten de overhand op rationale overwegingen en dat was een zwakte van het team, zonder meer. Uiteraard wil je als rijder altijd snel gaan, maar tweede of vierde in Le Mans op de startgrid, wat maakt het uit. Anderzijds beschikten we met Sébastien Metz over een zeer goede kracht in ons team. Hij maakte onder meer deel uit van Goh Audi, ten tijde van hun zege in Le Mans. Het laatste belangrijke element was ook dat de drie rijders rookies waren. Zowel Markus, Eric als ik hadden nog nooit in Le Mans gereden en onze onderlinge verschillen in rondetijden waren behoorlijk groot. Kortom, wij legden inderdaad een mooi parcours tot aan de start van de race af, maar dat was zeker geen garantie op succes.”
Het geluk was op
Tijdens de race zelf keerde het geluk voor de Belgen echter. Bas Leinders nam de start om 15u00, “maar tegen de afspraken in werd ik meteen bij de eerste safety-car, na het ongeval van de wagen van vader en zonen Mansell, al binnen geroepen. Jean-Michel besliste dat plots alleen… Ik stond langer dan voorzien voor het rode licht, als enige, en werkte een lange stint af tot 16u35. Ik ging vervolgens weer de baan op en ben dan in Arnage even door de grindbak gegaan. Ik wilde binnenkomen, zeker omdat de steentjes daar erg scherp zijn en de banden toch al wat hadden gereden. Maar ook daar weer geen gehoor en een paar ronden later is de wagen over een ‘bump’ aan Tertre Rouge van de baan gegaan. Normaal was die bump geen probleem, maar daar plots wel. Was er drukverlies? Dat weet ik niet en zonder dat systeem om de bandendruk te meten, kon ik het ook niet weten… Ik heb dan enkele minuten gewerkt om de wagen weer in de pitlane te krijgen, maar eens aangekomen, bleek dat de schade te groot was om weer te vertrekken. De opgave was een feit…”
Bas Leinders zou nog tweemaal terugkeren naar Le Mans. “Het doel was om in 2011 terug te racen met de Ford GT, maar daags voor de jaarlijkse persconferentie bleek dat de ACO de GT1’s niet meer aanvaarde. Meteen was de liefde tussen Marc en de ACO over. Echter even later bleek dat Kronos en Vanina Ickx als reserveteam wel mochten starten, met de Lola Aston Martin LMP1. Marc VDS Racing Team werd technische partner van het project, terwijl Maxime Martin en ik het rijderstrio vervolledigden. We werden dat jaar knap zevende algemeen en tweede privéteam. Ik finishte toen de race, onvergetelijk!” Een jaar later eindigde Bas Leinders nog eens zevende, maar dan in LMP2. “Als ik ooit ‘brons’ ben, dan keer ik nog eens terug”, aldus Bas Leinders nog.
Kale reis voor de Belgen en Peugeot
De 78ste editie van de 24 Uur van Le Mans stond in het teken van de strijd tussen Audi en Peugeot, waarbij de Franse constructeur drie van de vier wagens met motorproblemen zag uitvallen. Het Audi-trio Rockenfeller/Bernhard/Dumas won, voor twee andere Audi R15 Tdi. Van Belgische zijde werd de editie 2010 een drama, met opgaves voor Vanina Ickx (Aston Martin LMP1) na een crash, Marc Goossens (Jaguar GT2) en Eric van de Poele (Ferrari GT2). De enige Belg aan de finish was uiteindelijk Louis Machiels, die samen met de Nederlanders Niek Hommerson en Paul van Splunteren zevende werd in de GT2-klasse, met een Porsche 997 GT3 RSR van het Luikse ProSpeed Competition. Het trio had wel die verdienste om achter zes fabrieksteams te eindigen en zo de beste Gentlemen drivers in de race te worden.
