Het moest een speciale editie worden, deze 20ste uitgave van de Ronde door Vlaanderen. En het werd in alle geval een editie om te onthouden, met mooie locaties en extreem guur weer!
De start was al iets om duimen en vingers bij af te likken voor de liefhebbers. RSC Automobiles in Menen stelde zijn terrein ter beschikking en dus konden de startformaliteiten verlopen in een showroom met een erehaag aan Porsche’s en wat andere Italiaanse exotica aan de kanten. Daarna ging het snel naar de grensstreek met Bikschote en Reninge en aan Beveren aan de Ijzer werd dan de Franse grens overgestoken. De namen van de dorpjes die werden gepasseerd, die bleven in “Frans Vlaanderen” nog wel even Vlaams aandoen terwijl de karavaan koers zette naar het bosgebied van de Opaalkust. De controles volgden elkaar op, de regularitytrajecten ook. Een refuel was er nog in Calais, aan de Kanaalkust vooraleer er op pad werd gegaan naar Abbeville, eindhalte voor het eerste deel. Gauthier Decavele en Kenneth Verté waren met de Volvo Amazone de leiders in wezen, maar na verrekening van de strafpunten werden het de verrassende Geert en Cedric Dejaeger, met de groene Porsche 911 die de kop van de tabel bezetten, voor Jean-Jacques Martens en Aswin Pyck op de mooie Volvo PV444 en het duo Vanderspinnen-Vanoverschelde, op de Volvo 142 en niet op de Ford Escort Cortina zoals eerst aangekondigd.
De wedstrijd, die was echter nog maar net halfweg, want op zondag moest er worden teruggekeerd naar het eindpunt in Marke, nabij Kortrijk. Onderweg wisselden de posities aan de kop geregeld van handen. Felbevochten heet zoiets want elke aarzeling en elke fout werd cash betaald. Na de gesmaakte passage op het circuit van Croix-en-Ternois werd de wedstrijd in de buurt van Kassel bovendien nog ingehaald door storm Dennis en dienden de deelnemers door gordijnen van striemende regen en wind verder naar Vlaanderen. En na de nodige verrekening van de strafpunten waren het uiteindelijk Kurt Vanderspinnen en Bjorn Vanoverschelde op de Volvo 142 die de winnaars werden, voor Christophe Berteloot en Baptiste Gengoux (Porsche 924) en Jean-Jacques Martens met Aswin Pyck (Volvo PV444). “Niet enkel was het de 20ste editie van de Ronde door Vlaanderen, dit jaar vieren we ook 30 jaar AC Hemicuda en hadden we al de 10de Tierenteynrit. Maar we hopen natuurlijk iedereen weer te zien in de volgende editie”, besloot AC Hemicuda voorzitter Jan Verschaeve.
DIXIT
Gunther Dewispelaere (AC Hemicuda): “Het weer had een impact op deze wedstrijd, en ook de snelheidscontroles eisten hun tol. We zijn zeker dank verschuldigd aan een aantal mensen, zoals RSC Automobile: wat een prachtige locatie. Verder de baanposten en ook de nulwagen. Die reed drie kwartier voor de deelnemers en die slaagden er zelfs in een omgewaaide boom te verzagen en van het parcours te halen voor de doorkomst van de deelnemers! En uiteraard het Klokhof.”
Kurt Vanderspinnen (winnaar Ronde door Vlaanderen): “Het was traag maar zeker. We waren gisteren goed begonnen maar de wegen in Frankrijk lenen zich voor een hoger tempo. In West-Vlaanderen was het toch iets meer draaien en keren. Ons tempo zat dan goed. Ik ben dan ook gewoon om wedstrijden te rijden waar de snelheid wat hoger ligt. Twee jaar geleden grepen we al eens naast de zege toen we in de fout gingen in de allerlaatste RT. Voor mij is het de eerste zege in deze Ronde door Vlaanderen en het is een wedstrijd die ik zeker op mijn palmares wilde.”
Bjorn Vanoverschelde (winnaar Ronde door Vlaanderen, copiloot): “Het was pittig. Je hebt uiteindelijk toch een zekere snelheid nodig om het vooropgestelde gemiddelde te halen. Misschien dat het slechte weer ons geholpen heeft. Na de snelheidsovertreding zakten we weg naar de vierde plaats. In de regen zakte het tempo dan een beetje.”
(persbericht)
[/et_pb_text][/et_pb_column][et_pb_column type=”1_3″ _builder_version=”4.0.6″][et_pb_image src=”https://www.autosportwereld.be/wp-content/uploads/2020/02/Clipboard01.jpg” _builder_version=”4.0.6″][/et_pb_image][et_pb_text _builder_version=”4.0.6″]DE LEUKSTE TUSSENSTOPS
Toch nog even vermelden dat er leuke tussenstops waren zoals in Esquelbecq waar de burgemeester alle deelnemers stond op te wachten voor ‘La Maison du Westhoek’. Ook in de Vlaemsche herberg ‘St Eloi’ in Bazingehm wisselden de deelnemers hun ervaringen uit waarna de karavaan zich begaf naar Abbeville voor een welverdiende nachtrust. Tijdens de 2de dag vonden dezelfde babbels plaats in de Vlaemsche herberge ‘t Kerelshof op de kasseien van de ‘Grote Platse’ van Cassel.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
