Ugo De Wilde werkte een eerste jaar af in de zeer competitieve Formula Renault Eurocup. Hij was er de jongste van het pak.
foto: V. Deleersnijder
Hoe was uw autosportjaar?
Ugo De Wilde: “Het wordt een gemengd bilan voor mij. Ik hoopte op een top vijf finish maar eindigde als zevende in het algemene klassement. Afgelopen winter dacht ik nog dat het gemakkelijker zou zijn. Dat zou misschien het geval zijn geweest als de wagen niet was gewijzigd van een tweeliter naar de F3-R. Met het JD team en mijn ingenieur hadden we veel moeite om de juiste afstellingen te vinden en de juiste bandendruk. Maar ik haalde dit jaar ook enkele grootse momenten zoals mijn zege in Monza in mijn eerste koers. Onvergetelijk ook: mijn eerste ervaring op de straten van Monaco, mijn vijf ronden aan de leiding op Hockenheim en de avondrace in Abu Dhabi. Mijn thuiswedstrijd werd een echte nachtmerrie. Uiteindelijk onthoud ik dat ik de jongste was van het peloton en dat ik veel heb geleerd: de circuits, de formule, de banden. Stoffel [Vandoorne] eindigde als vijfde in zijn eerste seizoen, zonder overwinning. Pierre Gasly eindigde net als mij zevende en Oscar Piastri werd vorig jaar achtste voordat hij dit seizoen de titel pakte. Er is dus zeker nog hoop…“
Wat verwacht u van 2020?
“Ik hoop een goed zitje te vinden en vooral de nodige ondersteuning om een tweede seizoen te doen in de Eurocup. Van de laatste 25 kampioenen op dit niveau waren er 24 die een tweede seizoen nodig hadden om gekroond te worden. Ik zou het avontuur in de eenzitters willen voortzetten, maar ik heb niet alle kaarten in handen en het zijn voornamelijk mijn partners die zullen beslissen. Als ik geen financiële oplossing vind, zijn er nog voldoende reserve plannen. We hebben al een paar pistes op het oog. Maar ik herhaal dat we eerst gaan proberen om een tweede seizoen in de Formule Renault te rijden.”
Wat was het moment van het autosportseizoen?
“Persoonlijk was er de zege op Monza, totaal onverhoopt maar absoluut niet gestolen. Ik kwalificeerde me als tweede en had een betere start dan poleman Colombo. Daarna heb ik de wedstrijd gecontroleerd met mijn teamgenoot Leo Lorandi achter mij, die mij na de herstart achter een safety car nog onder druk kwam zetten. Het was een bevrijding en een mooi geschenk voor ieder die mij in staat had gesteld om daar terecht te komen. Algemeen bekeken was het waarschijnlijk de tweede plaats van Pierre Gasly in Brazilië en de emotie die los kwam na de finish. Hij beleefde een zeer moeilijk seizoen met veel problemen bij Red Bull, zijn degradatie naar Toro Rosso en het verlies van Anthoine Hubert, een van zijn beste vrienden. Men dacht dat hij afgedaan had in de F1 maar hij vocht terug. Het is het bewijs dat je er altijd moet in blijven geloven en altijd moet verder vechten en werken. Je gaat niet zomaar van hero to zero en omgekeerd. Hij is dezelfde rijder die in het begin van het jaar teleurstelde, die nu zijn grootste verwezenlijking neerzette in Brazilië. Hij was op de juiste plaats om een prachtige gelegenheid te pakken. Ik ben blij voor hem.”
