BMA en Kris Princen hun wegen scheiden, dat vernamen we gisteren uit het kamp van BMA, maar elke scheiding heeft twee verhalen en daarom geven wij hier integraal de versie van regerend kampioen Princen, die niet mals is voor het team uit Verviers.
Kris Princen: “De tijd lijkt mij gekomen om toch eens even te reageren op de scheiding tussen BMA en mezelf en het uitgestuurde perscommuniqué van BMA. Ik wil mij hierbij zeker niet verlagen tot het niveau van Bernard en ik moet zeggen dat ik ook zeer ontgoocheld ben in zijn reactie. We hebben immers ook een lange, mooie samenwerking gehad met vele successen en dat verdwijnt door dat communiqué wat in de vergeethoek, lijkt me. De twee vorige jaren was BMA zeker een topteam ! Mijn auto werd steeds tot in de puntjes verzorgd en bovendien reed niemand anders met mijn auto. Alles veranderde met de komst van de Polo dit jaar. De auto’s worden nu met een hoge frequentie verhuurd aan om het even wie en dit doet de kwaliteit serieus achteruitgaan. De Omloop van Vlaanderen was de druppel die de emmer deed overlopen. Op de shakedown doken reeds verschillende problemen op, de auto stond zelfs nog in de kleuren van een vorige wedstrijd. Kortom, de wagen was niet klaar! Van bij de start van de wedstrijd wisten Bram en ikzelf al dat het een moeilijk weekend ging worden. Van zodra het parkoers glad werd, was de auto quasi niet op de baan te houden. Op de droge proef van Houthulst slaagden we er 2x in een scratch te draaien wat bewijst dat er niks verkeerd zat tussen mijn oren zoals Bernard zo graag verkondigde het hele weekend. Voor vele kenners langs de proeven was het duidelijk zichtbaar dat de auto totaal niet stabiel was en dat ik ermee vocht. Behalve voor Bernard Munster. Het probleem zat immers tussen mijn oren. Bij het remmen blokkeerden de wielen telkens door veel te agressieve remblokken. We konden die echter niet veranderen omdat ze geen andere bij hadden. Maar dat was niet nodig want het probleem zat toch tussen mijn oren. Bram en ik beslisten dan maar om de wagen gewoon te proberen aan de finish te krijgen. Zelfs een vierde plaats bracht nog punten op voor het kampioenschap. Maar zelfs dat werd ons niet gegund. Een gebroken uitlaatcollector, duidelijk een gevolg van de crash van Lefebvre in Duitsland, zorgde voor een beginnend brandje. Ik vraag mij nog altijd af of dat brandje echt was of ook tussen mijn oren zat…
Desalniettemin betreur ik ergens de reactie van Bernard om de samenwerking te stoppen. Zelf wilden Bram en ik gerust nog proberen via een testsessie de Polo toch goed te krijgen voor de EBR. Maar ik respecteer uiteraard zijn keuze. Het zit waarschijnlijk tussen zijn oren… Voor mij is deze zaak hierbij ook gesloten. Ik onthou vooral de mooie periode die we samen doormaakten en ik wens het ganse BMA-team veel succes in de toekomst. Ook wil ik zeker van harte alle mekaniekers bedanken die zich altijd over mijn auto’s ontfermd hebben.”
