[et_pb_section bb_built=”1″][et_pb_row][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text]
Op de tien verreden races in de Ford Fiesta Sprint Cup zette Ayrton Redant (21) achter het stuur van de #12 QSR Racing School/Ford Geeraerts zeven keer zijn naam op de hoogste rang in het klassement van de Junior Ford Fiesta Sprint Cup, voorbehouden aan rijders van 16 tot 24 jaar. Was er nog leven na Ayrton Redant bij de Junioren? Jazeker.
In de eerste plaats was er 19-jarige broer Yannick Redant. Tijdens de eerste round presteerde hij sterk met een 2de plaats in de Junior-klassering, achter Ayrton, waarna hij tijdens de 1ste race in het voorprogramma van de 24 Hours of Zolder mooi 2de werd achter de ongenaakbare Stienes Longin en knap de Junior won van, jawel, Ayrton Redant.
De Redant broederstrijd
“In Race 2 van dat weekend verkocht Thibault mij een tik, waardoor ik pas 14de werd,” herinnert Yannick zich het incident met debutant Parmentier. “Het was het begin van de ellende, want enkele weken later schoof ik op Circuit Zandvoort in de Hugenholtz-bocht van de baan en belandde onzacht tegen de veiligheidsmuur, waarbij een wiel afbrak. Men slaagde erin de auto op te lappen en ik kon Race 2 aanvatten, maar de opgelopen averij weerhield mij ervan die race vol te maken.”
In Francorchamps greep broer Ayrton in Race 1 voor de eerste keer naast de prijzen – een gevolg van een schakelfout – en Yannick eindigde 2de Junior achter Nederlander Nick Stox.
“Onder invloed van het updaten van de motoren, een goede start en, ja, foutjes van enkele concurrenten kon ik vooraan meedraaien. Precies het gebrek aan wat geduld en dus het maken van fouten kostte mij nadien zelf enkele plaatsen. Op dat vlak vatte Ayrton zijn races verstandiger aan en keek hij vaker de kat uit de boom. Het was vaak frusterend, want wij streden met gelijke middelen en draaiden veelal dezelfde rondetijden.”
De pech zou hem blijven achtervolgen. Ook tijdens de finale van de Belgische Ford Fiesta Sprint Cup.
“Tijdens de trainingen bleek dat de motor niet het volle pond gaf en na een teleurstellende eerste race ging de motor finaal stuk. Dankzij de hulp van Dick van Elk kon ik met een andere auto starten, zij het vanop de laatste plaats op de grid. Ondanks het missen van de chicane – ja, ik had beter gewacht, maar was weer ongeduldig om te scoren! – klom ik nog op naar de 6de plaats algemeen en 3de in de Junior. Geholpen door het ‘k.o.’ van Thibault Parmentier kon ik mij mooi verzekeren van de vice-Junior-titel, maar eerlijk, ik had liever de 2de plaats in het kampioenschap van Thibault afgesnoept na een flinke strijd. Ik ben hem dat ook meteen gaan melden toen hij van de schrik was bekomen…”
Thibault Parmentier
Tot met die bewuste laatste race op TT Circuit Assen was Thibault Parmentier erin geslaagd steeds de eindmeet te bereiken en vijf keer plaats te nemen op het Junior-podium, met twee 2derangen als uitschieters. Op de vooravond van de finale van de Junior Ford Fiesta Sprint Cup telde Thibault Parmentier slechts zes punten achterstand op Yannick en op basis van het doen en laten van de twee rivalen – 3de plaats voor Thibault, opgave voor Yannick – had de rijder van de witte #2 Ford TeamFloral zonder veel problemen het ticket voor de 2de eindplaats kunnen pakken.
“In Race 2 volstond het dat ik voor Yannick eindigde om mij te verzekeren van de vice-titel,” klinkt Thibault. “De schuiver en de klap zetten dan ook een flinke domper op mijn eerste seizoen op dit niveau. Ik had stilaan mijn draai gevonden, zat mee in de kopgroep en na de goede prestaties op Spa – 2de in Junior – was ik erop gebrand om het seizoen in schoonheid te eindigen, mét een 2deplaats in de Junior-punten. Ik ben er trouwens van overtuigd dat ik met de ervaring waarover ik nu beschik ook in de eerste races hoger had kunnen scoren en er nog sterker had voorgestaan in de finale strijd tegen Yannick en nog anderen. Neen, ik ben niet voldaan en ben nu al gebrand om volgend jaar weerwraak te nemen.”
Thibault Parmentier kreeg in het woelige peloton de gelegenheid de stiel te leren. Zowel op de piste als nadien bij de ontleding van de races bij de… koerdirectie!
“Ik werd een paar keer bij de koersdirectie ontboden. Omdat ik bepaalde regels over het hoofd zag, zoals bij de herstart op Zandvoort en het respecteren van de safety procedure. Dat zijn zaken waarbij je in volle strijd niet voldoende over nadenkt. Moet gezegd zijn dat de koersdirectie tijdens die gesprekken veel zalft en niet altijd straft. Omdat zij de visie van de coureur willen kennen en zo begrijpen dat er niet altijd kwaad opzet mee gemoeid was. Ik vond die aanpak zeer positief en constructief. Na Zandvoort had ik mij lesje geleerd!”
Ruben Valckenaere
Ook voor Ruben Valckenaere stond de FFSC in het teken van een leerschool. Op Circuit Zolder verscheen hij immers voor de allereerste keer aan de start van een autorace en dat verliep niet zo smetteloos. Na één bocht knalde hij op de rondtollende Van Langendock en werd in het geharrewar aangereden door Bezuur. Over en out. Voor Race 1 van het weekend van de 24 Hours ontbrak hij op de grid: tijdens de opwarmronde wou hij de nieuwe banden iets té goed opwarmen, liet zich verrassen en gleed nog voor het aansnijden van de Ickx-bocht van de baan.
“Eigenlijk is mijn seizoen pas echt van start gegaan in Spa,” zegt Ruben die wegens een studiereis naar de States verstek gaf voor de afspraak op Circuit Zandvoort. “Voor de eerste twee meetings waren wij niet goed voorbereid en dankzij een extra testdag op Spa kreeg ik de gelegenheid de auto beter te leren kennen. Ik eindigde twee keer op het podium, dat smaakte naar meer!”
Na de geslaagde confrontatie op de Spa-tobogan ontdekte Ruben op TT Circuit Assen een andere snelle baan.
“In Race 1 heb ik zoals vooraf binnen TeamFloral besproken Thibault voorgelaten en in Race 2 zat ik vlakbij hem, totdat hij van de baan tuimelde en ik de 2de plaats plukte. In de finale besloot ik Leburton niet verder op te jagen en vrede te nemen met de 5de plaats om zo de positie van Kenny (Herremans) in de derde auto van ons team niet in gevaar te brengen. Te meer daar ik zeker was van de 2de plek bij de Junioren. Ondanks het moeilijke begin ben ik zeer tevreden over mijn prille debuut in de racerij, er wordt hard geknokt, de verschillen zijn klein en ik zat in de laatste twee meetings in het goede ritme mee vooraan in de kopgroep.”
Hanne Terium
Nederlander Nick Stox haalde het twee keer van de Belgische Junioren maar moest in de eindstand de 5de plaats laten aan Hanne Terium (20), bij EMG Motorsport teammaat van Verbesselt en Huart. Na de leuke strijd met Hongaarse Kata Bozó tijdens de Zolderse afspraken was het voor La Terium wachten op de finale om voor de Top 3 te kunnen gaan en in Race 1 in extremis de 2deplaats af te snoepen van Thibault Parmentier!
Zegt Hanne: “Na een debuut vorig jaar in Belcar met een BMW 325 was mijn vader Edgard van oordeel dat ik in de Fiesta Cup meer zou leren, omdat iedereen met dezelfde auto’s rijdt en je in zo’n peloton meer je… mannetje moet staan! In de Fiesta zaten we ronde na ronde op een zakdoek samen en ik vond dat close racen leuker dan in Belcar rond te rijden in één van de traagste auto’s! Omdat de Fiesta’s gelijkaardig zijn, is het de coureur die het verschil maakt en op dat vlak schoot ik wat te kort. Dankzij het voorbereidende testwerk van Bas Schouten kon ik voor Assen beschikken over een perfecte auto en dat liet mij toe vooraan mee te spelen. Ik ben alvast gewonnen voor een tweede seizoen in de Ford Fiesta Sprint Cup!”
(persbericht)
[/et_pb_text][et_pb_gallery _builder_version=”3.0.105″ show_title_and_caption=”off” show_pagination=”off” gallery_ids=”30235,30236,30237,30238″ fullwidth=”off” db_image_max_width_tablet=”51″ db_image_max_height_tablet=”501″ db_image_row_spacing_tablet=”51″ db_image_object_fit=”initial” orientation=”landscape” zoom_icon_color=”#dd0000″ hover_overlay_color=”rgba(255,255,255,0.9)” background_layout=”light” db_image_center_titles=”left” pagination_font_size_tablet=”51″ pagination_line_height_tablet=”2″ /][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
