De MINI John Cooper Works kenden we al, want sinds de wedergeboorte van de legende uit Engeland waren er diverse versies van de ultra sportieve MINI. Recent reden wij met de nagelnieuwe MINI John Cooper Works Clubman ALL4. De auto overtuigde vanaf de eerste meters in alle omstandigheden.
De MINI Clubman is een buitenbeentje. De auto is quasi uniek met zijn split doors achteraan en het design heeft zowel voor als tegenstanders. Zelf vinden we vooral de nieuwe versie zeker niet onaantrekkelijk en als we dan de versie John Cooper Works in handen krijgen, met 231 pk onder de motorkap en de vierwielaandrijving ALL4, dan kan er nog weinig fout gaan.
Real heritage
De geschiedenis van John Cooper Works is diep geworteld in de geschiedenis van MINI en het waren diverse rallysuccessen die hem, in zijn thuisland en ver daarbuiten, een echte cultstatus gaven. Als bouwer van Formule 1-wagens zag John Cooper het enorme racepotentieel van de klassieke Mini met zijn revolutionaire overdwarse motor. Nauwelijks twee jaar na de lancering van het model bouwde hij een raceversie met een grotere, 55 pk (41 kW) sterke krachtbron. Als snel veroverde de Mini de racewereld en sleepte hij zege na zege in de wacht in tal van internationale wedstrijden, zowel op circuit als in diverse rally’s, waaronder de Monte Carlo van 1964 en 1965. In 1966 eiste de Mini opnieuw de eerste, tweede en derde plaats op in de Monte Carlo Rally maar werden ze door de plaatselijke rechters gediskwalificeerd vanwege niet-standaard koplampen. Een controversiële beslissing, maar in 1967 vocht Mini terug door opnieuw de leiding te nemen en in ware Mini stijl de zege op te eisen.
Ook vandaag
Die traditie zet MINI vandaag verder met de noemer JCW. Vandaag zijn alle varianten van de MINI verkrijgbaar als JCW, waarbij de Clubman en de Countryman het ALL4 systeem meekrijgen. Wij kregen de versie met de 8-traps automaat mee, met uiteraard ook de schakelhendels aan het stuur, zoals dat vandaag quasi altijd het geval is. De nieuwe Clubman JCW heeft overigens een 2.0 viercilinder turbobenzine, geen 1.6 meer.
De Clubman heeft een eigen stijl en design, en je houdt ervan of niet. Zelf vinden we de auto leuk, zeker als hij er wat stoerder uitziet, zoals dat voor de JCW-versie het geval is. Een het British Racing Green gaat de wagen zelfs beter af dan het zwart van voorheen. Binnenin is de auto prima afgewerkt, met heerlijk kuipzetels. De ambiance aan boord is sportief, al hadden de ontwerpers iets zuiniger mogen zijn met het aantal kleurtjes aan boord. Eigenlijk is er binnenin maar één iets dat ontbreekt, en dat hangt meteen samen met de rijkwaliteiten en de prestaties van de wagen (231 pk en 350 Nm): de handrem. Dergelijke wagen, met een prima wegligging, meer dan gewone prestaties, waaronder een acceleratie van 0 naar 100 km/u in 6,3 seconden, heeft gewoon een goede handrem nodig… Misschien eens even gaan kijken aan boord van de versie die in de jaren ’60 de Monte Carlo wonnen.
